دانشمندان در حال بررسی مداری سیارک 2007TU24 هستند.عقیده بر این است که این جرم با قطر بین 150 تا 610 متر در تاریخ نهم بهمن ماه امسال از فاصله 537500 کیلومتری زمین(یک ونیم برابر فاصله زمین تا ماه) خواهد گذشت.
با کمک تلسکوپ های متوسط آماتوری هم می توان آنرا مشاهده کرد پس خود را برای دیدن آن آماده کنید.
این سیارک در طرح نقشه برداری آسمان با نام کاتالینا تحت حمایت ناسا در 11 اکتبر سال 2007 کشف شد.البته گروهی ازدانشمندان از JPL احتمال برخورد زمین با این سیارک را بطورکامل رد کرده اند.
بنابه گفته یکی از کارشناسان JPL تا سال 2027 هیچ سیارک شناخته شده ای به بزرگی و حتی بزرگتر از آن تا این حد به زمین نزدیک نخواهد شد و البته طبیعت حکم می کند که ما به ادامه رصد آن کنجکاو شویم.
در روشن ترین حالت در حوالی ساعت 3 دقیقه بامداد دهم بهمن ماه امسال به وقت تهران (چند ساعتی بعد از عبور از نزدیک ترین فاصله) ٬ قدر آن برای زمان کوتاهی به 10.3 خواهد رسید والبته با فاصله گرفتن از این حالت دوباره روشنایی آن کاسته خواهد شد(طبق محاسبات یک روز قبل ویک روز بعد از این حالت قدر آن به حدود 11.5 خواهد رسید.).داشتن یک تلسکوپ با قطر 7.6 سانتی متر یا 3 اینچ برای دیدن آن لازم است.روشنایی آن حدود 50 بار از آنچه که با چشم غیر مسلح در یک شب تاریک وصاف قابل دیدن است کمتر است.زمانی که در حداکثر درخشندگی است در صورت فلکی زرافه بین صورت فلکی دب اکبر و برساووش دیده خواهد شد. از آنجایی که فاصله آن تا زمین کم ودر نتیجه اختلاف منظر آن زیاد است برای رصد آن باید مختصات سماوی آنرا از محل خود بدانید. برای مشاهده میل و بعد ودیگر پارامترهای این سیارک از مکان زندگی خود به سایت زیر مراجعه نمایید:
http://ssd.jpl.nasa.gov/horizons.cgi?find_body=1&body_group=sb&sstr=2007%20TU24
تخمین زده شده در حدود 7000 عدد از سیارکهایی با این اندازه در نزدیکی مدار زمین وجود داشته باشد البته تعداد کمی از آنها تاکنون کشف شده است.بطور متوسط هر 5 سال یکبار یکی از آنها از نزدیکی زمین عبور می کند وتخمین زده شده که هر 37000 سال احتمال برخورد یکی از آنها با زمین وجود دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید:
یه خبر برای کسانی که می خواهند در ماراتن امسال شرکت کنید
یکی از داوران این ماراتن اعلام کرد که :
امسال شرکت کنندگان باید همراه با رصد ۱۱۰ جرم آسمانی نوع کهکشان ها و اجرام سماوی را برای داور مشخص کنند شما برای خواندن انواع کهکشان ها می توانید به صفحه ۵۲۲ کتاب نجوم دینامیکی مراجعه کنند
همچنین باید گفت که متاسفیم برای اتفاق ناگواری که برای آقای خسرو جعفری زاده در طی ۲ هفته پیش افتاد
آقای جعفری زاده در حین پایین آمدن از پله های خانه شان برای سوار شدن و رفتن به یک شب رصدی لیز خورده و می افتد متاسفانه ۲ استخوان دست راستش (از بدشانسی دست راست هم هست) می شکند و باید ۲ ماه در گچ باشد
دعا می کنیم زودتر خوب بشوید آقای جعفری زاده
دوست عزیزی که نظری برای من و این وب نوشتید باید بگویم که هیچ تلسکوپ و ابزاری که بتوان با آن به حقیقت و زیبای درون فرش نگین باف زندگیمان یعنی آسمان را بتوان با آن دید بی ارزش و اسباب بازی نیست
من اتفاقا خیلی هم خوش حال می شوم و با کمال میل به سوالات شما درباره ی این ابزار رصدی جواب می دهم شما می توانید مطلبی را که خود من درباره ی تلسکوپ ها و ابزارهای رصدی در این وب نوشتم را مطالعه کنید
اگر هزینه ی زیادی برای خرید ابزار مورد نظر نگرفته اید مشکلی نیست شما می توانید با ازارهای اپتیک کوچک و آماتور شروع کنید و انشاالله به جای بالا و بزرگ هم برسید و بعد اپتیک های بزرگ تر و پیشرفته تری تهیه کنید و واضح تر به آسمان نگاه کنید
اصلا همین که تصمیم گرفتید به آسمان زیبای شب نگاه کنید خود یک افتخار بزرگ است
شما می توانید با یک اپتیک ساده به قیمت ۰۰۰/۸۰ تومان یا تلسکوپ های تال ۱۲۰ کارتان را آغاز کنید
موفق باشید و پیروز در زیر آسمان بی انتها
در ایام سوگواری امام حسین (ع) هم به آسمان نگاه کردن آدم را آرام می کند
پس فراموش نکنید
تحقیقات جدید نشان می دهند که سرعت چرخش سیاهچالهها از مرزهای پیش بینی شده در فرضیه
نسبیت فراتر می رود.
ممکن است این هیولاهای آسمانی با سرعت بسیار بالا چرخش کنند به گونه ای که این سرعت به حداکثر میزان در نظر گرفته شده در فرضیه نسبیت انشتین نزدیک شده باشد.
این یافتهها نتیجه رصدهای 9 کهکشان غول آسا با استفاده از تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا سازمان ناسا هستند.
این یافته پیشنهاد می کنند که این چاههای گرانشی غول آسا در هر روز یک دور کامل می چرخند.
ممکن است این چرخش چندان سریع به نظر نرسد اما این میزان سرعت برای چنین اجرامی با این اندازه بسیار سریع است.
یکی از پژوهشگرانی که در این تحقیق شرکت دارد می گوید: چرخش سیاهچالهها کلید معماهای علم اخترفیزیک را در اختیار دارد.
این چرخشها میتوانند چگونگی تولد سیاهچالهها، رشد آنها و همچنین چگونگی عملکرد انفجارهای پرتو گاما را روشن کنند.
یک سیاهچاله که با سرعت زیاد می چرخد فضا را نیز به چرخش در می آورد. این تاثیر، زمانی که با گاز در حال جریان به سوی سیاهچاله میپیوندد میدان مغناطیسی را ایجاد می کند که مقدار بسیار زیادی از گاز را به صورت یک فوران پرسرعت و پر انرژی از مجاورت سیاهچاله به اطراف پرتاب می کند.
به نوشته پارساسکای، مقدار انرژی که این فورانها در هر ثانیه آزاد می کنند پنجاه برابر انرژی است که خورشید ما در یک سال به صورت پرتو آزاد میکند. سیاهچالهها حتی با فشرده کردن شکل گیری ستارهها در رشد کهکشانها تاثیر میگذراند.
سرپرست این گروه از پژوهشگران می گوید: چرخش سیاهچالهها بین 90 تا 100 درصد از حداکثر میزان مجاز در فرضیه نسبیت است. این بدان معنی است که بزرگترین سیاهچاله های موجود در مرکز کهکشانهای غول آسا با چرخشهای بزرگ مرتبط هستند.
در آسمان بهمن ماه می توانید هر چیز را که اراده کنید ببینید
مریخ می تونید از شب تا قبل از طلوع خورشید ببینید
مشتری دنبالش نگردید که وقتی طلوع می کند خورشید هم طلوع می کند وی اگر تیز باشید و تجربه داشته باشید می توانید در همان دقایق اولی طلوع ببینیدش
زحل زیباترین سیاره منظومه شمسی را هم می توانیداز ابتدای شب تا صبح به استقبالش بروید
همچنین در شرق استرالیا و زنلاند نو و قطب جنوب امسال شاهد خورشید گرفتگی حلقوی در ۱۸ بهمن ۱۳۸۶ هستند یا ۷ فوریه ۲۰۰۸
امسال مراسم نگاه به آسمان : ماراتن مسیه را در ۱۶ اسفند ۱۳۸۶ در روستایی به نام مصر در استان
باشکوه اصفهان برگزار خواهیم کرد
امکان شرکت گروهی نیز برای علاقهمندان وجود دارد و تک تک اعضای گروه باید دارای شرایط پذیرش در رقابت مسیه باشند.
گروهی: رصدگران با دوربینهای دوچشمی فقط به صورت انفرادی میتوانند شرکت کنند و امکان شرکت گروهی با دوربینهای دوچشمی و تلسکوپهایی با دهانه کوچکتر از ۹ سانتی متر نیست. شرایط پذیرش گروهی به صورت زیر است: گروه ۲ نفره برای تلسکوپهای ۹ سانتی متر و بزرگتر و دوربین دوچشمی با قطر شیئی ۱۲۰ میلی متر (یا دوربین های ۱۰۰ میلیمتر تلسکوپی با استقرار چنگالی) که البته رصدگر می تواند با چنین ابزارهایی به صورت انفرادی نیز شرکت کند. گروه ۳ نفره برای تلسکوپ ۱۲ اینچ (۳۰ سانتیمتر) و بزرگتر یا دوربین دوچشمی با قطر شیئی ۱۵۰ میلیمتر که رصدگر میتواند به صورت انفرادی نیز با چنین ابزارهایی شرکت کند.
ارائه اطلاعات ابزار رصدی شامل قطر دهانه، نوع اپتیک (بازتابی، شکستی، کاسگرین), نوع استقرار (سمت-ارتفاعی، استوایی، الکترونیک GoTo) در فرم ثبت نام ضروری است. حداقل گشودگی (قطر دهانه) ابزار رصدی، چه تلسکوپ و چه دوربین دوچشمی، برای شرکت در برنامه 70 میلیمتر است. مگر اینکه رصدگر از ابزار 60 میلی متری با اپتیک بسیار دقیق استفاده کند. رصدگران در گروههای دوچشمی، تلسکوپ، و تلسکوپ الکترونیک (بدون استفاده از جستجوگر خودکار) رقابت میکنند.
کانون این بارش در ۲ درجهای شمال شرق ستاره کاستور قرار دارد ولی شما برای دیدن شهابها باید به شعاع حدود ۴۵ درجهای کانون بنگرید و از دیدن شهابهایی در نزدیکی ستارههای زیبای زمستانی لذت ببرید.
امسال نیز زمین در شبهای ۲۲ تا ۲۴ آذر از نزدیکترین فاصله توده ذرات فایتون میگذرد. بنابراین از حدود ساعت هشت شب که صورت فلکی جوزا طلوع میکند تا صبحگاه شرایط رصدی مهیاست. به ویژه آنکه امسال ماه نیز ساعتی پس از غروب زیر افق میرود و هلال باریک آن نیز در اوایل شب مزاحمتی ایجاد نمیکند.
همچنین این بارش در زمان تعطیلات آخر هفته رخ میدهد. بنابراین فقط کافی است از آلودگیهای نوری شهرهای بزرگ دور شوید و لباس گرم و تجهیزات ایمنی لازم به همراه داشته باشید. بارش امسال حدود ساعت هشت و نیم شامگاه جمعه ۲۳ آذر به اوج خود میرسد؛ یعنی درست زمانی که آسمان به دور از نور مزاحم ماه، صورت فلکی جوزا و کانون بارش را در خود جای داده است. ولی این بارش اوج لحظهای ندارد و به همین خاطر میتوانید شب پنجشنبه یا شنبه نیز بیش از ۱۰۰ شهاب در هر ساعت در آسمان نظاره گر باشید.
به علت سرعت کمتر شهابهای جوزایی، شمارش و تشخیص قدر آنها آسان است و بنابراین این بارش آزمون خوبی به منظور آمادگی برای رصد سایر بارشها است.
عکاسی از شهابها فعالیت جالبی است که هر ساله منجمان آماتور این کار را به عنوان قسمتی از برنامه رصدی خود قرار میدهند. برای عکاسی از شهابها به یک دوربین عکاسی دارای سرعت بی ، یک سه پایه محکم و یک سیم دکلانشور نیاز دارید.
عکاسی از شهابها نسبتاً دشوار است. دوربین شما باید در جهتی مناسب تنظیم باشد و همه چیز درست انجام شود. شهابها با سرعت بسیاری در آسمان حرکت میکنند و لحظه کوتاهی میدرخشند. در نتیجه هر نقطه از رد تیر شهاب، نور بسیار کمی به دوربین میرساند. بنابراین باید از فیلمهای حساس( حساسیت ۴۰۰ به بالا) استفاده کرد. برخی عکاسان برای آنکه شانس خود را برای ثبت شهابهای بیشتر بالا ببرند، از چند دوربین که بخشهای مختلف آسمان را پوشش دادهاند، استفاده میکنند. به کاربردن عدسی واید گرچه سبب عبور شهابهای بیشتری از میدان دید میشود، از نورانیت تصویر و اندازه شهابها میکاهد و بسیاری از شهابهای ظاهر شده در آن ثبت نمیشوند.
بهتر است در عکاسی هدفمند شهابها از دیافراگم باز و نوردهیهای نه چندان بلند(حداکثر ۳۰ دقیقه) استفاده کنید. با ظهور هر شهاب در منطقه عکاسی خود، مطمئن نباشید که آن را ثبت کردهاید. بسیاری از شهابها به دلیل سرعت زیادشان ردی از خود بر فیلم باقی نمیگذارند، مگر آنکه به راستی درخشان باشند. اگر شهابی درخشان از مقابل دید دوربین گذشت، بهتر است نوردهی را زیاد ادامه ندهید، تا تضاد میان تیرگی آسمان و درخشش شهاب حفظ شود.
در این شبها در منطقهای تاریک میتوانید در وضعیت ایده آل هر ساعت تا ۱۲۰ شهاب را بشمارید. گزارشهای دقیق رصدی و عکسهای خود را برای ما بفرستید.
کشف خاستگاه ستارهیی چندین سیاره و قمر در فضا
پژوهشگران یک خاستگاه ستارهیی را در فضا کشف کردهاند که از آن چندین سیاره و قمر شکل گرفتهاند.
اخترشناسان در دانشگاه ایلینویز این خاستگاه را شناسایی کردهاند که شامل یک مجموعه مسطح از گاز و غبار است که اطراف یک پیش ستاره جوان را احاطه کرده است.
این خاستگاه با استفاده تلسکوپ فضایی اسپتیزر آژانس فضانوردی ناسا کشف شده است.
سلی لونی، پژوهشگر اصلی این پژوهش در این باره گفت: ما در حال رصد این جرم آسمانی در مراحل اولیه تولد ستارهای هستیم.
در نهایت این پیش ستاره به ستارهای تبدیل خواهد شد که بسیار شبیه به خورشید ما است و از این صفحه، سیارات واتمار شکل خواهند گرفت.
به گفته اخترشناسان، این جرم آسمانی که در فاصله 800 سال نوری در صورت فلکی «سفئوس» واقع است، در میان غبار مسدود شده و با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست.
اخترشناسان ایالات متحده میگویند به نظر میرسد سیارات تازهای گردِ ستارهای در خوشهی پروین، به تازگی شکل گرفته
یا در حال شکل گیری باشند.
روش اختفای ستارهای هماکنون به وسیلهی سه فضاپیمای اسا در زمین، مریخ و زهره پیاده میشود.
«گوموس»(GOMOS) نام دستگاهی است که برای بررسی افزایش میزان اوزون جو زمین، بعد از کنترل مواد شیمیایی آسیب رسان، طراحی و روی ماهواره «انویست»(ENVISAT) نصب شده است. دستگاه از سال ۲۰۰۲ برای تهیه یک نقشه سراسری از لایه اوزون، روزانه غروب ۴۰۰ ستاره پشت زمین را رصد کرده است. علاوه بر این، گوموس به بررسی پدیده هایی که در مقدار اوزون جو موثرند نیز میپردازد.
این دستگاه، ساخته شدن مقدار زیادی نیتروژن دیاکسید را در ارتفاع ۶۵ کیلومتری از سطح زمین در ژانویه و فوریه ۲۰۰۴ گزارش کرد. در طی دو ماه بعدی، این لایه به ارتفاع ۴۵ کیلومتری خزید و همراه با پایین رفتن خود لایه اوزون را تخریب کرد. به این ترتیب قطعهای از معمای اوزون مشخص گردید: نیتروژن دیاکسید میتواند باعث نابودی اوزون شود.
«اسپیکم»(SPICAM) نام دستگاهی است که روی سریعالسیر مریخ نصب شده و از زمان رسیدن فضاپیما به مریخ در سال ۲۰۰۳، بیش از ۱۰۰۰ اختفای ستارهای را رصد کرده است. به کمک اطلاعات فراهم شده، وجود لایههای مه در جو مریخ ثابت شده و دقیقترین توصیف از جو این سیاره تا به امروز به دست آمده است.
دادههای گردآوری شده علاوه بر اطلاعات محض علمی، حاوی اطلاعات کاربردی نیز هستند. مثلا معلوم بودن مقاطع عرضی جو مریخ در طراحی چتر نجات سفینههای مریخ نشین بسیار مهم است.
جو زهره متفاوت از جو زمین و مریخ و بسیار چگالتر است. با نصب دستگاه «اسپیکاو»(SPICAV) روی سریعالسیر زهره و استفاده از روش اختفای ستارهای، مقاطع عرضی دما و چگالی جو زهره تهیه شده است.
به گفته دانشمندان اختفای ستارهای روشی موفق و سودمند برای مطالعات بلند مدت آینده است.