ستاره ها صدا دارند

صدای ستاره‌ها در نتیجه‌ی حرکت سیارات

تنها باقی مانده‌ی کشف شده در روی ستاره‌ها حضور مؤثر سیارات را آشکار می کند و این باقی مانده، صدایی است شبیه به حرکت یک حشره بر روی شیشه‌ی اتومبیل...

به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در وبلاگ "آسمان شب برای همه" به نشانی http://www.moasesghaffary.blogfa.com در ادامه می‌خوانید: ستاره شناس اروپای جنوبی Luca pasquini از این موضوع این نتیجه را برداشت می‌کند که سطح ستاره‌های مادر آغشته به فلز است. آیا کسی هست که پیشنهاد دیگری داشته باشد؟

از زمانی که اندیشمندان به پژوهش درباره‌ی سیارات بیرونی همت گماشتند و یا از زمانی که به بررسی ستاره‌های دور پرداخته‌اند، به خصوص در دهه‌ی گذشته متوجه این موضوع شده‌اند که سیاره‌هایی که اغلب نزدیک به گروه‌های ستاره‌ای هستند از آهن غنی هستند و نیز آنها می‌دانند که ستاره‌های میزبان این سیارات، ازفلزات بهره‌ای متناسب برده‌اند و این نقطه قرین و مقابل تفکر جهانی است و این همان باقی مانده اثر سیارات است.

اگر بر این باور باشیم که اینها باقی مانده‌ی فلزات سیاره‌ها هستند پس باید این فلزات را در آخرین لایه‌ی ستاره‌ها دریافت کنیم در صورتی که اگر این فلزات جزء ذاتی ستاره باشد می‌توانیم فلزات را در مرکز هسته نیز بیابیم خوشبختانه تنها چراغ امید ستاره شناسان این است که آنها فقط می‌توانند لایه های بیرونی ستارگان را مشاهده کنند و اطلاعات به دست آمده تنها در همین حیطه حرکت می‌کند و این بدان معنا نیست که این تنها راه مستقیم رسیدن به همتای موجود در قلب ستاره است.

در عوض دانشمندان با دیدن بخش‌های داخلی ستاره حتی آنهایی که خیلی خیلی دورتر از خورشید به ما هستند، اجزای داخلی با سطح ستاره چنان آغشته و در هم فرو رفته است که ستاره‌شناسان را از آنالیز و بررسی جزء به جزء آن بی‌بهره گذاشته است. به خصوص اینکه اخیرا محققان توجه بیشتری نسبت به غول سرخ‌ها نشان داده‌اند اغلب این ستاره‌ها حالت پف کرده داشته و بزرگتر هم خواهند شد .

در مقایسه با ستاره هایی که شباهت بیشتری به خورشید دارند این غول سرخ‌ها منطقه گرماده و قلمرو گرمازایی بیشتری دارد و یا حتی از نظر مقایسه با مکان هایی که گاز در آنها به صورت مخلوط نگاه داشته می شود این غول سرخ‌ها برندهی بازی با خورشید هستند.

قلمرو فعالیت خورشید دو درصد از جرم حجمی ستاره را در بر دارد در حالی که یک غول سرخ در قلمرو فعالیت‌اش ‌٣٥ بار بیشتر از جرم حجمی خورشید را از آن خود کرده است

پس از بررسی ‌١٤ غول سرخ Luca pasquini و همکارانش دریافتند که غول سرخ در همراهی با ستاره‌ها و سیارات و حتی همراهی با خورشید از هیچ فلزی غنی نشده است و این نشان می دهد که قاعده این مورد از موارد دیگر استثناء است

با توضیحی بسیار ساده از آنچه که شاهد آن در رصد ستارگان حامل فلز بوده‌ایم ضرورت حضور در برابر سیارات حامل فلز اثبات شده است که این نتیجه همراه با موارد دیگر در علم نجوم و اخترفیزیک مفصلأ به آن پرداخته شده است.

از ستاره شناسان آلمانی اظهار می‌دارد که این اجرام و آثار باقی مانده از آن می‌تواند ازسیاره‌های هم جوار و یا حتی سیارک‌های بسیار کوچک نشات گرفته شده باشد، و همچنین pasquini اعتقاد دارد که این موضوع نتایجی بحث انگیز و واقعی را در بر دارد که به افزایش نظریه‌ها دامن خواهد زد.

امروزه گروهی برای رفع اشتباهات موجود و نیاز شدید تشکیل شده است و محققان به شناسایی دقیق سیارات غنی از فلز و یا سیاراتی که در فقر فلز به سر می‌برند، به خصوص که این تحقیقات در مورد سیاراتی است که به میزبانی ستاره‌ها شتافته‌اند.