جهان آفرینش و هستی ما ۲

جهان آفرینش و هستی ما

            (قسمت دوم)

                            نویسنده NASA_AKA

                                (NASTARAN SOHRABI)

اما به مرور زمان از میزان پرتو های موجود در جهان کاسته می شود و دنیا به سوی تاریکی

مطلق پیش می رود.به گزارش سایت اینترنتی «اسپیس کام»ابعاد جهان هستی هم اکنون

 در حال گسترش است و به دلیل وجود نوعی انرژی اسرارآمیز به نام « انرژی تاریک»سرعت

 این گسترش پیوسته  در حال افزایش و تحقیقات جدید نشان می دهد این گسترش ابعاد

 جهان در آینده سبب می شود انرژی پرتوهای نور موجود در جهان کاهش یابد و دنیا در

خاموشی فرو رود .

در این مطالعه «لارنس کراوس»فیزیکدان دانشگاه «کیس وسترن ریزرو» و «رابرت

شیرر»فیزیکدان دانشگاه«وندربیلت» توسط مدل های ریاضی نشان دادند که در آینده بسیار

دور ،تمامی انواع پرتوهای الکترومغناطیسی شامل گرما،نورمرئی و سایر انواع تابش ها

باسرعتی بیش از سرعت خلق شدن در نتیجه تبدیل ماده به انرژی،نابود خواهد شد.

به عبارت دیگر ،هرچند مولکول های سازنده مواد با تجزیه به ذرات سازنده ماده ،یعنی

 پروتن ها الکترون ها ونوترون ها سبب آزاد شدن این ذرات در فضا و پیدایش انواع مختلف پرتو ها

 می شوند .اما در آینده سرعت نابودی پرتوها بیشتر از سرعت آزادشدن این ذرات خواهد بود

 و درنهایت جهان از همه انواع پرتوهای الکترومغناطیسی خالی خواهد شد.

به گفته «کراوس»دلیل اصلی پیدایش این وضعیت نیز اثر«انرژی تاریک» است که با احاطه

کامل برجهان سبب گسترش ابعاد جهان می شود.واین وضعیت را پدید می آورد.نتایج این

مطالعه حاصل نتایج تمامی مطالعاتی است که قبلاً در این زمینه انجام گرفته است .پیش از

این تصور می شد.از آن جا که باگذشت چندین تریلیون سال تمامی ماده در جهان به انواع

مختلف پرتوها تبدیل می شود،درنهایت جهان خالی از ماده اما سرشار از انواع پرتو ها خواهد

 بود.

«کرواس»افزود : تحقیقات جدید نشان داد آینده جهان متفاوت از تصورات قبلی خواهد بود . به

 گفته این فیزیکدان در ابتدای عمر جهان هستی دنیاسرشار از انواع پرتوهای

الکترومغناطیسی بود و ماده کمی در آن حضورداشت.این در حالی است که هم اکنون ماده

ی زیادی در جهان وجود دارد و پرتوهای اندکی درجهان باقی مانده اند و درنهایت جهان

تنهادارای ماده خالی از پرتوها خواهد بود

نتایج همین تحقیقات نشان می دهد که جهان آینده ای بسیارسرد خواهد داشت،به طوری

که تا 100میلیارد سال دیگر ،اثر انرژی تاریک سبب می شود ابعاد جهان همچنان بزرگتر شود و

 ستاره های موجود در کهکشان ها با سرعتی حتی بالاتر از سرعت نور از یکدیگر دور

شوند.این بدان معناست که چون سرعت دورشدن ستاره ها از یکدیگر بیشتر از سرعت او

خواهد بود بنابراین هیچ نوری از آن ها به یکدیگر نمی رسد.وناظران احتمالی موجود در کره

 زمین در آن زمان دیگر قادر به مشاهده هیچ ستاره ای در آسمان نخواهند بود.

به گفته کرواس :در سال های بسیار دور منجمان دیگر قادر به مشاهده ستارگان حقایقی

 نظیر گسترش ابعاد جهان نخواهند بود و به همین جهت این بسیار جالب است که ما در دورانی از عمر جهان زندگی می کنیم که می توانیم حقایق دنیا را درک کنیم.

از لحظه آغاز جهان تاکنون حدود14میلیارد سال از عمر جهان گذشته است.

 هرگونه چاپ و کپی برداری از این مقاله بدون نام و نشانی از وبلاگ یا بدون نام نویسنده پیگرد قانونی و موجب برخورد می شود.

اولین رادیو تلسکوپ برای جستجوی موجودات فرا زمینی

اولین رادیو تلسکوپ‌‌ها برای جستجوی موجودات

 هوشمند فرا زمینی

اولین مجموعه از رادیو تلسکوپ‌هایی که به منظور جستجوی حیات هوشمند فرا زمینی ساخته شده‌اند، آغاز به کار کردند. بدین ترتیب برای اولین بار اخترشناسان آرایه‌ای مستقل، برای جستجوی این نوع حیات خواهند داشت.

 

 

اولین مرحله از «آرایه تلسکوپی آلن»(Allen Telescope Array) با تعداد ۴۲ عدد آنتن رادیویی کار خود را در نزدیکی رودخانه «هت»(het) واقع در ایالت کالیفرنیا آمریکا شروع کرده است. زمانی که پروژه ساخت آرایه تلسکوپی ATA به پایان برسد، دارای ۳۵۰ دیش با قطر حدود ۶ متر خواهد بود.

در حال حاضر، پروژه SETI با اتکاء به ابزارهایی همانند رادیو تلسکوپ«آرسیبو»(Arecibo) واقع در پورتو ریکو به کار خود ادامه می‌دهد و هیچ تلسکوپ مستقلی برای این پروژه وجود ندارد.

نام آرایه تلسکوپ آلن از نام موسس شرکت مایکروسافت، «پال آلن»(Paul Allen)، شخصی که کمک مالی زیادی به این پروژه کرده، گرفته شده است.این آرایه این اجازه را به ستاره‌شناسان می‌دهد که آسمان را در تمام مدت شبانه روز زیر نظر داشته باشند تا نشانه‌ای از حیات فرازمینی پیدا کنند. «جیل تارتر»(Jill Tarter) مدیر پروژه SETI در کالیفرنیا می‌گوید:"این برای اولین بار است که ما تلسکوپی را با ویژگی‌های مورد نظرمان دارا هستیم."

آرایه تلسکوپی ATA قرار است که آسمان را در طول موج ۱- ۱۰ گیگا هرتز زیر نظر داشته باشد. این ناحیه رادیویی اساسا خالی از هر گونه نویز منابع دیگر رادیویی است. تنها موج‌های رادیویی که احتمال تداخل با این طول موج را دارند میکرو موج‌های پس زمینه ی کیهانی هستند.

اما ATA به جز آشکار کردن پیام‌های موجودات فرازمینی کاربرد‌هایی دیگری هم دارد. این تلسکوپ میدان دید بسیار بازی دارد و این امکان را به ستاره‌شناسان می‌دهد تا بتوانند با میدان دید زیادی آسمان را مورد مطالعه قرار دهند. این تلسکوپ قادر است از کل آسمان  در طول موج هیدروژن خنثی در طول ۵ ماه عکس برداری کند.

آرایه تلسکوپی که در این پروژه بکار برده شده است همانند آرایه تلسکوپی «سولان»(Solan Digital Survey) واقع در ایالت نیو مکزیکو، متشکل از دیشهای ۲.۵ متری، است. آرایه تلسکوپی سولان آسمان را در نوارهای وسیعی مورد بررسی قرار می‌دهد و توانسته است عکاسهای سه بعدی بسیاری را از میلیون‌ها کهکشان تهیه کند. تارتر می گوید:"کار ATA برای ستاره‌شناسی رادیویی همانند کار آرایه تلسکوپی سولان در نور مرئی است."

این آرایه قادر است همزمان با کار نقشه برداری از آسمان، پروژه ی SETI را نیز انجام دهد. «ویلیام ویلچ»(William Welch) یکی از اساتید بازنشسته دانشگاه برکلی، شخصی که دریافت کننده‌های الکترونیکی ATA را طراحی کرده است، می‌گوید: "تلسکوپ برای اجرای دو پروژه به صورت همزمان ساخته شده است."

موسسه SETI و UC Berkeley برای به پایان رساندن پروژه هنوز سرمایه جذب می‌کنند. ویلچ می‌گوید:"شما می توانید با خرید یکی از آنتن‌های رادیویی به ارزش ۱۰۰۰۰۰ دلار و ثبت اسم آن به نام خود به این پروژه کمک کنید."

منبع:نیو ساینتیست

جهان آفرینش و هستی ما

جهان آفرینش و هستی ما

            (قسمت اول)

نویسنده NASA_AKA

(NASTARAN SOHRABI)

باتوجه به تاخیری که درآپ کردن وبلاگ به وجود اومده به دلیل امتحانات و مشکلات دیگر از این هفته سعی بر ابتکاری جدید دروبلاگ دارم

فیزیکدانان به طور سنتی عالم هستی را با بهره گیری از چهار بعد ترسیم و تفسیر می کنند:

 سه بعد فضایی آشنا و دیگری بعد زمان ، مدل مذکور به ما کمک می کند تا برای همه چیز

 توضیح و تفسیری داشته باشیم ،از خمیدگی نور ستارگان در هنگام عبور از کنار خورشید گرفته تا

شکل گیری سیاه چاله ها ، اکنون فیزیکدانان به این مطلب می اندیشند که احتمالاً

باید چند بعد فضایی دیگر را به سیستم کنونی بیفزایند.تا مسئله سلسله مراتب موجبات

تحریک فیزیکدانان را فراهم سازد.به بیان ساده تر آنان نمی دانند که چرا نیروی جاذبه

گرانشی به شدت از سه نیروی بنیادین دیگر یعنی الکترومغناطیس ،نیروی ضعیف و نیروی

 قوی،ضعیف تر است.دو فیزیکدان به نام های لیزا راندل از مؤسسه فناوری ماساچوست در

 کمبریج و رامان ساندرام از دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور (مریلند)تفسیری ارائه کرده اند

که بر طبق آن بعد دیگری به ابعاد کنونی اضافه می شود.در مدلی که آن دو ارائه دادند ما در

 دنیای چهار بعدی زندگی می کنیم و ذرات گراویتون که حامل نیروی گرانشی هستند،در

بعدی دیگر واقع اند ، اختلافی کوچک در بعد پنجم ، میان این دو جهان ،موجب کاهش

 چشم گیر نیروی گرانشی می شود.نظریه پردازانِ تئوری ریسمان حتی از این هم فراتر می روند.

آن ها چهار نیروی بنیادین فیزیک را در یک مدل یازده بعدی یک پارچه می سازند.که در آن،

 حلقه های بسیار کوچک و قطعات ریسمانی ، بنیادی ترین ذرات هستند.

اما حتی خوش بین ترین نظریه پردازان تئوری ریسمان نیز تردید دارندکه در آینده نزدیک بتوانند این ریسمان ها را مشاهده کنند.نظریه ذکر شده پیش بینی می کند که این ریسمان ها 100میلیون میلیارد برابر کوچکتراز ریزترین ذرات اتمی هستند(منظور ذراتی است که توسط نیرومند ترین شتاب دهنده های ذرات ایجاد شده اند.) اما در این بین شواهد دال بر بعد پنجم می تواند بسیار زودتر زودتر به دست ما برسد.راندال و ساندرام پیش بینی می کنند که شتاب دهنده بزرگِ هادرون،واقع در جنوا که قرار است در سال 2007کارش را شروع کند می تواند انرژی کافی را برای نفوذ یک گراویتون به دنیای ما فراهم سازد. می دانیم که نظریه هایی مثل ابر ریسمان جهان را با ابعاد بیشتر از 3بعد

 می دانند . اما یک

 جهان 4 بعدی چگونه خواهد بود؟

منظور از بعد چهارم زمان نیست بلکه بعدی فیزیکی است که به سه بعد ما عمود است.

برای درک بهتر این بعد بهتر است بعد سوم را با بعد دوم مقایسه کنیم . با این کار ما

می توانیم رابطه این دو را به رابطه بعد سوم و چهارم وصل کنیم.می دانیم که یک کاغذ دو

 بعد دارد (از ضخامت صرف نظر می کنیم)طول و عرض 2 بعد کاغذ هستند.

ما می توانیم در کاغذ این دو خط  را بر هم عمود کنیم. اما آیا می توانیم خط سومی هم روی

 کاغذ عمود بر آن دو رسم کنیم؟

نه برای رسم این خط ما به بعد سوم نیاز داریم . در مورد بعد چهارم هم همین طور است

بعدی که می توان از آن خطی بر مکعب عمود کرد. به بعد دوم بر می گردیم.

حیاتی را در بعد دوم در نظر می گیریم در این جهان دو بعدی موجوداتی زندگی می کنند:

مربع ها ،مثلث ها و چندضلعی ها و دایره ها . به سراغ مربع می رویم و این موجود اطرافیان و

اجسام را به صورت خط می بینید ما هم اطراف خود را دو بعدی می بینیم ولی خیلی ساده

دوری و نزدیکی را درک می کنیم.این موجود هم مثل ما است.ولی یک بعدکمترمی بیند.اگر

فرض کنیم که در حال نگاه کردن به آن مربع هستیم چه می بینیم؟

ما می توانیم هم خود مربع و هم پشت و هم داخل بدن مربع را در یک زمان ببینیم!

این برای مربع غیر قابل درک است که کسی بتواند داخل بدن او را ببیند.همان طور که ما

نمی توانیم درک کنیم که یک موجود چهار بعدی می تواند داخل بدن ما را ببیند !

ما می توانیم یک بطری دو بعدی را آب را بدون باز کردن در آن بخوریم!یا یک گاو صندوق دو

بعدی را خالی کنیم!  فرض می کنیم یک کره را درون دنیای مربع بیاندازیم او چه خواهد دید؟او

اول یک نقطه می بیند که از هیچ به وجود آمده و هر لحظه به قطر آن افزوده سپس کم

 وناپدیده می شود!پس اگر یک کره چهار بعدی در جهان ما بیفتد ما یک نقطه می بیینم که به

یک کره تبدیل می شود و سپس هر لحظه بزرگتر می شود. سپس کوچک و ناپدید می شود!

نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد با گذر زمان ماده همچنان در جهان باقی خواهد ماند .

 هرگونه چاپ و کپی برداری از این مقاله بدون نام و نشانی از وبلاگ یا بدون نام نویسنده پیگرد قانونی و موجب برخورد می شود.

واتیکان مهمان منجمان

نجوم در واتیکان

برای دومین بار در هفت سال گذشته، واتیکان میزبان گردهمایی عده‌ای از منجمان است. دانشمندان واتیکان درباره‌ی موضوعات جدید اخترفیزیکی و کیهان‌شناسی تحقیق می کنند و معتقدند این روش راهی برای شناخت بهتر خداوند است.

در این گردهمایی بیش از ۲۰۰ دانشمند پیرامون موضوع اصلی بررسی «کهکشان های مسطح»(disc galaxies) از کشورهایی چون ایالات متحده آمریکا، انگلستان، ایتالیا، آلمان، روسیه و ژاپن گرد هم آمده‌اند.

در «دانشگاه پاپ‌ها»(Papal University) در رم، که معمولا دین‌شناسان در آن به بررسی کتاب مقدس می‌پردازند، دانشمندان شاغل در رصدخانه واتیکان در باره فرمول‌ها و شبیه سازی‌های انجام شده درباره آغاز جهان، ماده تاریک و سیاهچاله‌ها بحث می‌کنند.

پدر «خوزه فونس»(Jose Funes)٬ مدیر رصدخانه واتیکان، در این زمینه معتقد است که اکتشافات حیرت انگیزی که با کمک تلسکوپ‌های فضایی از زمان نشست قبلی در سال ۲۰۰۰ صورت گرفته، کهکشان‌های مسطح را به موضوع داغی بدل کرده است.

اما چرا واتیکان، پس از قرن‌ها نزاع بر سر جدایی دین از علم، اکنون رو به سوی تحقیقات نجومی آورده است؟

«گای کانسولمانگو»(Guy Consolmagno)، از اعضای تیم پدر فونس، این گونه توضیح می‌دهد:"آن‌ها می‌خواهند که دنیا بفهمد که کلیسا از علم نمی‌ترسد. ما به دنبال فهم این هستیم که خداوند چگونه جهان را آفریده است. ما می‌خواهیم اثبات کنیم که حقیقت، حقیقت دیگری را نقض نمی‌کند. اگر اعتقاد واقعی داشته باشید، هرگز از آنچه علم ارائه می‌دهد نخواهید ترسید. زیرا چیزی جز حقیقت نیست."

این سمینار با بحث‌هایی درباره‌ی کهکشان ما آغاز شد و سپس به سمت چگونگی تشکیل ساختار‌های جهانی پیش رفت.

کلیسای کاتولیک از حدود چهار قرن قبل در زمان پاپ گرگوری سیزدهم(Pope Gregory XIII) ، به مطالعه‌‌‌‌ی آسمان روی آورد. تا آن زمان تقویم ژولیانی(Julian calendar) رایج بود. درآن زمان، پاپ روی تقویم اصلاحاتی را انجام داد و تقویم ژولیانی جایش را به تقویم علمی‌تر گرگوری داد. سپس گالیله، شخصی که اینشتین او را پدر علم جدید نامیده بود، ظهور کرد. او که در پیزا متولد شده و به تحصیل پرداخته بود، در ۱۶۱۲ به رم آمد تا درباره نظریات خود، که با استفاده از رصدهای تلسکوپی به دست آورده بود، بحث کند.

به عقیده او، نظریه خورشید مرکزی کوپرنیک، باید جای تصور زمین مرکزی ارسطویی را می‌گرفت. کوپرنیک در حدود یک قرن قبل، نظریه خود را منتشر کرده بود. گالیله، پس از اعلام نظراتش، به جرم ارتداد و مخالفت با کتاب مقدس از سوی کلیسا مورد بازجویی قرار گرفت. جالب آنجاست که تا زمان پاپ ژان پل دوم، گالیله همچنان از دید کلیسا تحت تعقیب بود!

آن‌چه که می‌توان از آن به عنوان اولین رصدخانه علمی واتیکان یاد کرد در سال ۱۷۸۹ تاسیس شد. این بنا ساختمانی در نزدیکی قصر پاپ بود و ساختمان بادها نامیده می شد.

یک قرن بعد، در ۱۸۹۱، «پاپ لئو سیزدهم» (Pope Leo XIII) برای افزایش نفوذ دانش در کلیسا، بنای رصدی دیگری را روی تپه‌ای در پشت کلیسای سنت پترز ساخت.

تلسکوپ ۸/۱ متری واتیکان در آریزونا

در دهه ۱۹۳۰، آلودگی نوری رم به حدی رسید که رصدخانه‌ی واتیکان به ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی رم منتقل شد. این رصدخانه در آن زمان مجهز به چند تلسکوپ ساخت آلمان بود.

در سال ۱۹۸۱، با بیشتر شدن آلودگی نوری رم، کوهستانی در منطقه آریزونا در آمریکا انتخاب شد که در سال ۱۹۹۳ رصدخانه ۱.۸ متری آمریکایی واتیکان در آن راه اندازی شد.

منبع: بی‌بی‌سی

تبریک درخشش آفرین

یک تبریک درست و حسابی اول از همه به افتخار آفرینان

ایرانی می گم

 که توی المپیاد جهانی نجوم گل کاشتن

آفرین

افتخارآفرینان تیم هشت نفره المپیاد نجوم جمهوری اسلامی ایران با کسب سه مدال

 طلا و پنج مدال نقره به رتبه اول بخش «سینیور» دوازدهمین المپیاد دانش‌آموزی نجوم

 دست یافتند.

 الهه سادات نقیب، فراز عنایتی و سید امیرسادات موسوی از اعضای این تیم به مدال طلا و آرش دلیجانی، علی رضا اسکندری، آناهیتا خلیل‌زاده و رضا منتظری نمین و سید علی حامد موسویان به مدال نقره این دوره از المپیاد جهانی نجوم که در اوکراین برگزار شد، دست یافتند.

وی خاطرنشان کرد: سید امیرسادات موسوی، علاوه بر کسب مدال طلای این رقابت‌ها بالاترین نمره مسابقات را نیز کسب کرد.

صولتیان درباره رتبه تیمی جمهوری اسلامی ایران در دوازدهمین المپیاد دانش‌آموزی نجوم گفت: تیم ایران در رده سینیور (زیر 17 سال) به رتبه اول جهان دست یافته و پیش‌بینی می‌شود که در کل دو رده( زیر 17 سال و زیر 15 سال) نیز به رتبه اول دست یافته باشد که نتیجه دقیق پس از بررسی نتایج متعاقبا اعلام می‌شود.

به گزارش ایسنا، دوازدهمین المپیاد جهانی نجوم در روزهای 29 سپتامبر تا 7 اکتبر (7 تا 15 مهرماه) در کشور اوکراین برگزار شد.

تیم المپیاد نجوم جمهوری اسلامی ایران در یازدهمین المپیاد دانش‌آموزی نجوم که آبان ماه سال گذشته با حضور 80 دانش‌آموز از 19 کشور جهان در شهر Bombay هند برگزار شد، با کسب یک نشان طلا، دو نشان نقره و دو نشان برنز به مقام سوم جهان دست یافته بود.

ماده تاریک سرد

 ماده تاریک سرد

        نویسنده : NASA_AKA

      (NASTARAN SOHRABI)

ماده تاریک در کیهان شناسی به موادی درجهان هستی گفته می شود،که از خود نور (موج

الکترومغناطیسی)نمی تابانند و یاحتی بازنمی تابانند و از همین رو نمی توان آن را مستقیماً

دید.ساختار و تشکیل این مواد نامشخص است،ولی اثرات گرانشی آن ها روی ساختارهایی که دیده

می شوند مانند ستارگان و کهکشان هانشان می دهد که ماده تاریک وجود دارد.

وجود ماده ی تاریک می تواند برخی از مشاهدات غیرعادی نجومی راتوضیح دهد.مثلاًرفتارهای

غیرعادی در سرعت چرخشی کهکشان ها و برخی از تضادهایی که در نظریه مهبانگ وجود دارد.

سرعت چرخشی ستاره ها در کهکشان ها از رابطه ای که از قوانین کپلر هست.پیروی نمی کند و

برحسب فاصله از مرکز کهکشان ثابت است.

برای توضیح این پدیده باید توزیع جرم در کهکشان به طور خطی باشعاع زیاد شود.اما این توضیح با

مشاهده ی کهکشان ها درقسمت مرئی که نشان می دهد.بیشترجرم درناحیه مرکزی متراکم شده

است ناسازگار است.بنابراین فرض می شودکه این جرم نایافته ازماده تاریک (که آن را نمی بینیم)

ساخته شده باشد.

پیش بینی هایی درباره ی منشاء این ماده به دو گروه تقسیم می شوند:

1)اشیاء هاله ای و پرجرم  و متراکم شامل سیاه چاله ها،ستارگان نوترونی،کوتوله های سفید

سوخته و یا کوتوله های قهوه ای

2)ذرات پرجرم با هم کنش ضعیف شامل :نوترینوها،تک قطبی های مغناطیسی،و سایر ذرات بنیادی

خارق العاده که هنوز بر روی زمین مشاهده نشده اند.

درواقع نزدیک به 95% عالم «ماده تاریک» است و هیچ تابش الکترومغناطیسی گسیل نمی کند.اگر

این طور باشد با توجه به این که ماده تاریک بر دینامیک عالم حاکم است،ضروری است که مقدار و نوع

ماده تاریک موجود درعالم را تخمین بزنیم.

مثلاً کهکشان های مارپیچی را درنظر بگیرید.(این ها کهکشان هایی هستند که بیش تر ماده مرئی

 آن هادر صفحه قرص کهکشان) می چرخند.اگرچنین کهکشانی را از لبه نگاه کنیم آن گاه به نظر

می رسدکه این ابرهای کهکشانی در دو طرف کهکشان در جهت های مخالف درحرکت هستند یکی

به سمت ما درحرکت است و دیگری درحال دورشدن از ماست .این ابرها تابشی به طول موج 2

1سانتیمتر گسیل می کنند.ولی به علت اثر دوپلر برای ابرهای یک سرکهکشان قرمز گرایی و برای

 ابرهای انتهای دیگر آبی گرایی خواهیم داشت.با اندازه گیری این جابه جایی ها می توانیم سرعت

 این ابرها را تعیین کنیم و با دانستن سرعت و مکان ابرها می توان مقدار ماده موجود در کهکشان را

که بر حرکت ابرها تأثیر می گذارند تخمین زد.

اخترشناسان پس از انجام تجزیه و تحلیل بالا به نتیجه بسیارشگفت انگیزی دست یافتند به نظر

می رسد.کهکشان هایی مثل کهکشان ما دارای جرمی معادل ده برابر جرم ماده مرئی

می باشند.این بدان معناست که «ماده تاریک» ده برابر پرجرم تر از ماده مرئی راه کاهکشان است !

مطالعاتی که در مورد کهکشان های مختلف انجام شده است نیز این نتیجه را تایید کردند.همه

کهکشان ها هاله هایی بزرگ از ماده تاریک در اطرافشان دارند که بخش مرئی شان فقط کسر

ناچیزی ازآن ها را تشکیل می دهد.بیشتر نیروی گرانشی در کهکشان ناشی از ماده تاریک است به

همین دلیل دینامیک کهکشان عمدتاً متاثر از هاله ماده تاریک است و نه ماده مرئی.

دلیل دیگری که می تواند وجود ماده تاریک را اثبات کند این است که خوشبختانه اثر ماده کهکشان

روی حرکت ستاره های آن اندازه پذیر است.توزیع سرعت ستاره های کهکشان بستگی به توزیع ماده

در محل کهکشان داردومنجمان از روی حرکت ستاره ها دریافتند که باید ماده به مقدار زیاد در هاله

کهکشان دور از مرکز کهکشان وجود داشته باشد تا بتوان حرکت ستاره هارا در داخل کهکشان توضیح

داد.ستاره های دور از مرکز کهکشان سریع تر از آن می گردند،که تنها ماده مرئی ستاره ها بتواند آن

را توضیح دهد.

محاسبات نشان می دهد،که ما از کل ماده کهکشان تنها حدود 20درصد آن را به صورت ستاره های

شبیه به خورشیدمی بینیم.پس حدود 80درصد باید به صورت ماده تاریک باشد.

هم چنین این دلایل را اخترشناسی هلندی به نامیاناوورت برای اثبات وجود ماده تاریک به شیوه

دیگری به کار گرفت.او یکی از نخستین کسانی بود که در اوایل دهه1930 پی برد که تنها راه توضیح

رفتار ستاره ها در نزدیکترین همسایگی ما این است که وجود ماده ای تاریک و نامرئی را فرض کنیم

که قسمت اعظم فضا را پر کرده است.درآن موقع اخترشناسان ثابت کرده بودند که هریک از

 ستاره های در راه کهکشان در مداری به دور مرکز کهکشان می گردد.منظومه شمسی ما در

فاصله ای حدود دو سوم کل مسافت تا مرکز این منظومهچرخان در حومه های کهکشانی واقع است.

بررسی جزئیات ستاره های مجاور مسیر است.

و اخترشناسان پی برده اند که هیچ یک از آن ها دقیقاً در صفحه ای واحد حرکت نمی کند.بلکه در مدار

خود به دور کهکشان به بالا و پایین هم نوسان می کند.

البته اوورت نتوانست تک ستارهای را تماشا کند که به این طریق به بالا و پایین حرکت می کند.چنین

تغییراتی در ظرف هزاران یا میلیون ها سال صورت می گیرد.اما وی از روی توزیع کلی ستاره ها  در بالا

و پایین صفحه کهکشان و با اندازه گیری سرعت آن ها توانست نتیج بگیرد که ستارههای مرئی

خودشان در یک سوم نیروی گرانشی که آن ها را درجای خود نگه می دارد دخیل اند.

از آن پس اخترشناسان دیگری به کمک اخترشناسی رادیویی و سایر تکنیک ها پی برده اند.که همان

میزان جرمی از ابرهای سردگاز و غبار درمیان ستاره ها پراکنده است که در داخل تمام ستاره های

مرئی اما حتی همین جرم همراه باخود ستاره ها فقط دوسوم جرم گرانشی مورد نیاز برای توضیح

دینامیک موضعی کهکشان به حساب می آید،باید ماده تاریک بسیار بیشتری در عالم وجود داشته

باشد.ماده تاریک نادیدنی را می توان برحسب عددی به نام نسبت جرم به نور (   (M/Lاندازه گیری

کرد.این عدد بنابر تعریف برای خورشید یک است:یک جرم ماده خورشیدی به شکل یک ستاره یک

درخشندگی نور خورشیدی ایجاد می کند.بنابر ارقامی که اوورت به دست آورد،درهمسایگی ما M/L

حدود3 است. اما این عددبرای کل کهکشان بزرگتر است.

بررسیهای مربوط به چگونگی چرخش کهکشان هایی مانند راه کاهکشان خودمان نشان می دهند که

ستارگان درخشان در داخل هاله ای سیاه فرو می روند و گرانش این هاله قرص ستارگان را در

همه جا باسرعت یکسانی به چرخش در می آورد.

حدود 200میلیارد کهکشان که هرکدام تقریباً دارای 200میلیارد ستاره هستند و به وسیله تلسکوپ ها

قابل تشخیص اند.اما این تعداد فقط 4درصد از محل گیتی را تشکیل می دهد.حدود73 درصد از جهان

از ماده دیگری ساخته شده است.که ماده تاریک (DARK MATER) نامیده می شود.هیچ کس

نمی داند که ماهیت این ماده ناشناخته چیست،اما مقدار این نوع ماده از تمام اتم های موجود در

تمام ستارگان موجود درکل کهکشان های قابل شناسایی گسترده فضا بسیار بیشتر است به نظر

می رسد این نیروی گرانش با این نیرو مقابله کرده و از سرعت این گسترش می کاهد.

این اکتشاف ها به وسیله رصدخانه  ی مداری که کاوشگر نا همسانگرد ریز موج ویلکینسون (WMAP)

نامیده می شود،انجام شده است این کاوشگر افت و خیزهای ناچیز موجود در پرتوهای ریز موج پس

زمینه ی کیهانی را اندازه می گیرد که در اثر پژواک های میرای انفجار بزرگ به وجود آمده است.

نیروی ضد گرانشی باعث انبساط جهان می شود

به نظر می رسد که چیزی در فضا نهفته است و همانند نوعی نیروی ضد گرانشی عمل می کند.این

نیرو باعث می شود،که به جای آنکه جهان متراکم شود واجزای آن به یکدیگر نزدیک شود،انبساط

می یابد.از حدود بیست سال پیش حدس می زدند که در جهان ماده تاریک وجود دارد،چرا که در آن

زمان دریافتند که جهان به گونه ای عمل می کند که انگار بسیار سنگین تر از چیزی است که واقعاًبه

نظر می رسد.

دانشمندان،برای توجیه پدیده مشاهده شده همه احتمالاتممکن را در نظر گرفتند از جمله وجود

سیاه چاله ها ،کوتوله های قهوه ای و ذرات غیر قابل شناسایی که از نظرماهیت با انواع معمولی

 اتم ها تفاوت دارند،اما هیچ کدام از آن ها نتوانست جرم بسیار زیاد مشاهده شده را توجیه کند.اما

داستان ماده تاریک از سال 1998 آغازشد.درآن زمان دانشمندان دریافتند که بسیاری از کهکشان های

دور دست با سرعتی بسیار بیشتر از آن چه که محاسبات موجود پیش بینی کرده اند،از یکدیگر دور

می شوند.تحقیقاتی که روی انواع ویژه ای از ابرنواخترها ( (SUPERNOVAانجام شد.بیانگر آن بود که

محاسبات انجام شده،اشتباهی نداشت،به عبارت دیگر محاسبات دقیق نشان دهنده آن بود که

سرعت انبساط جهان لحظه به لحظه در حال افزایش است و از سرعت این انبساط کاسته نمی شود.

به نظر می رسدکشف بعضی از انواع نیروهای غیره منتظره غیر قابل شناسایی که باعث

می شوندساختار فضا به طور مرتب از یکدیگر فاصله گرفته و از هم دور شوند،حاصل مشاهدات

هالدین (JBS HALDANE)دانشمند انگلیسی است که سال ها پیش صورت گرفته است.وی می گوید

:«جهان عجیب تر از چیزی است که فکر می کنیم،جهان حتی عجیب تر از چیزی است که بتوان

فکرش کرد.»

مواد تشکیل دهنده ماده تاریک

ماده تاریک ممکن است از چیزهای معمولی مثل جنس سیارات تشکیل شده باشد،ولی سیاراتی

مثل زمین به اندازه کافی جرم ندارد،پس ممکن است ژوپیترها تشکیل دهنده ماده تاریک باشند.

اما این نظریه چندین مشکل دارد،اول این که ما فرض کرده ایم سیارات فقط در اطراف ستارگان شکل

گرفته اند.بنابراین ستارگان به میزان بسیارکمی جرم آن ها را بالا می برند.

دومین و مهم ترین مشکل از ترکیب هسته ای مهبانگ«BANG NACLEOSYNTHESIS BIG  » ناشی

می شود.در لحظه ی تولد عالم وقتی مهبانگ رخ داد،عالم از ماده ای بسیار گرم تشکیل شده از انواع

ذرات بود.درحالی که عالم بزرگ و بزرگتر و به سردی می گرایید ذرات ماده معمول مثل الکترون ،نوترون

و پروتن ها نیز سرد می شوند و اتم های مواد موجود درعالم را تشکیل می دادند.غالب این اتم ها

مربوط به هلیوم و هیدروژن هستند. BBN یک تئوری موفق است که نه تنها هیدروژن و هلیوم را به

عنوان بیشترین عناصر جهان معرفی می کند بلکه نسبت آن هارا نیز به درستی بیان می کند.

ستارگان تاریک – ژوپیترها و کوتوله های قهوه ای،کوتوله های سفید

ماده معمول دیگری که می تواند تشکیل دهنده ماده تاریک باشد،ستارگانی هستند که جرم کافی

برای سوختن و درخشان شدن ندارند.کوتوله های قهوه ای یا ژوپیتر ها:ژوپیترها کوتوله هایی به مراتب

(حدود10برابر)سنگین تر هستند و به صورت ستارگان بسیار کوچک و کم نور فعالیت دارند.اما این

احتمالات مثل سیارات در مقابل BBN با مشکل مواجه می شوند می شوند و باز باریون کافی

 وجود ندارد.احتمال این نیز می رود که نظریه BBN اشتباه باشد ولی چون این نظریه تاکنون بسیار

موفق بوده است به دنبال انتخاب دیگری برای ماده ی تاریک هستیم.

جازبه دلیل وجود ماده تاریک

وجود یک پدیده را از دو روش می توان اثبات کرد:مشاهده مستقیم پدیده ها یا مشاهده تأثیر آن بر

پدیده هایی که راحت تر مشاهده می شوند.این مطلب که درآسمان شب چیزهایی هست که به

راحتی دیده نمی شود و همیشه مورد توجه بوده است،هنگام استفاده از تلسکوپ یا رادیو تلسکوپ

فقط اشیایی رصد می شوندکه از خود نور یا امواج رادیویی گسیل می کنند.اما هر پدیده ای این

خصوصیات را ندارد.حتی سیاره خودمان زمین نیز به علت تاریکی بیش از حد قابل مشاهده نیست.

کیهان شناسان میزان ماده موجود درعالم را با پارامتری به نام امگا مورد بحث قرار می دهند.در یک

عالم بسته یعنی عالمی که جرم آن درحدی است که عاقبت درخود فرو می ریزد.امگا بیش از 1تعریف

می شود. دریک عالم باز یعنی عالمی که تا ابد اجزای آن درحال دورشدن از یکدیگر هستند.

ستاره شناسان یک نقشه ی جرمی از یکی از عظیم ترین ساختمان های موجود در کیهان تهیه کرده

اند که نشان می دهد جهان چیزی بس فراتر از ستارگان تابناک و سحابی های آسمانی است.این

شی یک خوشه دور افتاده ازکهکشان های حاوی «ماده تاریک» است.« ماده تاریک » یک عنصر

ناشناخته و نامرئی است که بخش اعظم جرم جهان را تشکیل می دهد.

این نقشه نشان می دهدکه توزیع ماده تاریک در کیهان عمدتاً همانند نحوه توزیع ستارگان و سحابی

های آسمانی است .پژوهشگران بر این باورند که این نقشه به درک بهتر این ماده مرموز کمک خواهد

کرد .با این حال بعید است به شناسایی ماهیت واقعی آن یاری برساند.

هرگونه کپی برداری وچاپ از این مقاله بدون نام و نشانی وبلاگ برخورد و پیگرد قانونی دارد

کشف رصدخانه

کشف جدید رصد خانه Integral

رصد خانه Integral کشفی جدید در رابطه با وجود اهن 60 رادیواکتیو در کهکشان ما کرده است که دیدگاه اخترشناسان را نسبت به ستاره های عظیم کهکشان تقویت میکند...   کشف جدید رصد خانه Integral رصد خانه Integral کشفی جدید در رابطه با وجود اهن 60 رادیواکتیو در کهکشان ما کرده است که دیدگاه اخترشناسان  را نسبت به ستاره های عظیم کهکشان تقویت میکند. تمام موارد گزارش شده از وجود اهن 60همواره مورد بحث بود تا اینکه Integral مدرکی صریح در این رابطه ارائه کرد. از اواخر سال 2002اطلاعات مختلفی از سراسر کهکشان توسط  Integralجمع اوری شد که نشان داد اشعه گاما در 2طیف انرژی1173و1333کیلو الکترون ولت افزایش داشته است. این افزایش به واسطه فشار رادیو اکتیو اهن60به کبالت60بوده است.  Integral نشان داد که اهن 60 در فضای میان ستاره ای کهکشان موجود است.وجود اهن پنجره ای را بسوی ستارگان غول پیکر گیتی باز کرد.اکثر عناصر شیمیایی از عناصر خام موجود طی شکل گیری ستاره از ابرهای گازی میان ستاره ای ساخته شده اند. اهن 60 دیگاه جدیدی را برای اختر شناسان به ارمغان اورده است.اهن 60 در ستاره هایی به وجود می اید که در انها الومینیوم 26تولید می شود اما تولیدش متفاوت با الومینیم 26 است. اهن 60 از ایزوتوپهای پایدار اهن که از قبل موجود بوده و طی فرایند نوترون گیری در لایه هایی خاص که هلیم و اتمهای کربن با هم پیوند می خورند به وجود می اید.  Integralبه وضوح اشعه گاما را دریافت کرده است اما این دریافت برای برنامه ریزی جهت تقویت انها در کهکشان به قدر کافی قوی نیست.دانشمندان در حال ادامه دادن مشاهداتشان از طریق  Integralبرای یافتن ایزوتوپ های منتشر شده در کهکشان هستند

مقاله ی خودم پیدایش جهان هستی

پیدایش جهان هستی

نویسنده:

                      NASA_AKA

 (NASTARAN SOHRABI)

 OF IRAN

در حدود 2 میلیون سال پیش نسل بشر به وجود آمد.انسان باخلق کردن اشیایی چون نیزه

،شمشیر و ... برای راحت زندگی کردن خود می کوشید.اما از 2میلیون سال پیش تا کنون آن

قدر علم پیشرفته کرده است که دانشمندان امروزی در رابطه با پیدایش جهان هستی ما

نظریه هایی ارائه داده اند.

اما نظر خیلی از آن ها این بوده که جهان با انفجار بسیار بزرگی که«  BIG BANG»نامیده

 می شود متولد شده است.

انفجار بزرگی که حدود15 میلیارد سال پیش رخ داده است و پس از نخستین 3 دقیقه اول

 انفجار باتوجهبه بعد چهارم نظریه آلبرت انیشتین زمان ماهیت یافته و شروع به جلو رفتن

کرده است.جهانی که عمر آن حدید 20 میلیارد سال است تا به حال 15 میلیارد سال آن

گذشته است و سپس با سرد شدن خورشید شمع فروزان منظومه شمسی از بین خواهد

 رفت پس از انفجار اولیه کهکشان ها تشکیل شدند.سپس سیارات به وجود آمدند و نظم و

ترتیب خاصی را در برگرفتند و منظو مه ها را تشکیل دادند.

منظومه شمسی ما هم یکی از منظومه ها در جهان است . و زمین ما قسمت خیلی

کوچکی از این منظومه عظیم و قسمت خیلی کوچکتری در جهان هستی و عالم هستیم.

خورشید ما هم بعد از تولد در جهان هستی شروع به تابیدن کرده و تا به حال گرما و نور و

انرژی آن روز به روز کمتر و کمتر می شود .

تا آن جایی که درخشش در برابر دیگر ستارگان کهکشان راه شیری به صفر برسد . ستاره ای که

می توان گفت روزی یکی از جوان ترین و پرنورترین ستارگان کهکشان راه شیری

 بوده شاید فقط تا چند میلیارد سال دیگر برای همیشه خاموش خواهد شد.

بعضی از دانشمندان معتقد براین هستند که جان هستی ما از یک نقطه آغاز شده و بالاخره

 در همان نقطه پایان خواهد یافت.

نظریه ها متفاوت است و دانشمندان هم متفاوت.اما جهان هستی چگونه و به چه شکلی

 پیدایش یافته و چگونه از بین خواهد رفت.هنوز به طور دقیق معلوم نیست .

واین راز بزرگ تا به حال پنهان مانده است.

راه شیری ما در پهنه ی آسمان شب پیداست . شب ها در آسمان زیبای خداوند نوار سفید

 رنگ و پوشیده از ستاره های کهکشان راه شیری قابل رویت است .

کهکشانی که ما در آن زندگی می کنیم در حدود 200میلیارد ستاره دارد و این ستارگان هم

 مانند خورشید خودمان روزی به وجود آمده اند و روزی از بین خواهند رفت.

اما تا آن روز بالاخره این راز کهن کشف خواهد شد یا نه نمی دانیم جهان هستی ما دارای

 تعداد بی شماری کهکشان است و تعداد آن ها هنوز به طور دقیق مشخص نیست.

انسان هایی که در چندین سال پیش می زیستند،دنباله دار ها را بلاهای آسمانی

 می دانستند.آن ها از رعد و برق می ترسیدند و بعضی ها هم از پدیده های درو ن آسمان

 برای طالع بینی و سرگرمی و فال استفاده می کردند.

 

اما به مرور زمان علم پیشرفت و انسان ها هم پیشرفت های بسیاری داشتند از آن زمان بود

 که نظریاتی که در باره ی آسمان می دادند علمی تر و دقیق تر شد.آن ها با بسیاری از

پدیده های دیگر آسمان آشنا شدند و دریافتند که آسمان شهری بی پایان و بی همتاست .

جهان ما جهان ما دارای تعداد بی شماری کهکشان است.اما اطلاعات ما می توان گفت در

 رابطه با کهکشان خودمان کامل است.

اما چندین سال است که دانشمندان این کره خاکی از روی زمین و ایستگاه های مستقر در

 فضا برای شناختن کرات آسمانی و اقمار آن و یافتن رازهای دیگر از این جهان

 می کوشند.مسلماً برای توصیف کردن پیدایش جهان هستی سال ها یا قرن ها انسان ها به

 دنبال کشف این راز بزرگ بوده اند.اما دنشمندان هنوز هم نمی توانند نظریه ی ثابتی برای

 این آغاز ارائه دهند.آشکارترین چیز در فضا این است که در آن هر چه به جلو رویم تمام

نخواهد شد این امر را ابزارهای نوینی مانند HST  تلسکوپ فضایی هابل  ثابت کرده است.

تا جایی که می توانیم بگوییم جهان همیشه در فضا امتداد می یابد. اگر چه جهان در هر

نقطه از فضا یکسان به نظرمی رسد اماقطعاً در طول زمان دگرگون می شود.

در اولین سال از سده بیستم هنوز هم مردم این امر را باور نمی کردند.و فکر می کردند که

جهان اساساً در طول زمان ثابت است.

شاید جهان همیشه وجود داشته باشد اما این طور به نظر نمی رسد،که این نظریات نتایجی

 نداشته باشند. اگر ستارگان در زمان نامحدودی می درخشیدند جهان آنفدر داغ می شد که

 دمای آن برابر با دمای ستارگان و در شب آسمان به جای آبی تیره زرد و به رنگ روز در

 می آمد.

اما هم اکنون آسمان شب در تاریکی مطلق است و ما هم آن را می بینیم این از اهمیت

بسیاری برخوردار است .که نشان می دهد جهان همیشه وجود نداشته و بالاخره روزی هم

از بین خواهد رفت.

در گذشته باید چیزی باعث به وجود آمدن جهان می شده تا زمانی معین برای درخشیدن

 ستاره ها و خاموش شدن آنان به وجود آید.

در دهه دوم سده بیستم ،مشاهدات وستوالیفر و ادوین هابل آغاز آشکار شدن

 ناهمسازی ها با این پنداشت بود که در سال 1923میلادی ادوین هابل توانست کشف کند

 که خیلی از نقاط دارای نور ضعیف به نام سحابی و در واقعیت کهکشان ها و مجموعه از

ستارگانی هم چون مانند خورشید ولی در فواصل زیاد هستند.

نور ضعیف بعضی از ستارگان نشان دهنده ی فاصله ی زیادی که در برابر زمین ما دارند است.

و این کم سو بودن و کوچک بودن نور این ستارگان که میلیون ها یا میلیاردها سال طول

 می کشد تا به ما برسد.باعث آشکار شدن این امر بود که شروع جهان ما نمی تواند چند

 هزارسال بوده باشد و اگر نظریه نسبیت عالم انیشتین درست باشد،می توان گفت جهان از

 نقطه ای در فضا زمان که در آن خمیدگی فضامان بی نهایت می شودیا همان تکینگی انفجار

 بزرگ همراه بادما و چگالی بی نهایت شروع شده.

بابزرگ شدن جهان دمای تابش پایین آمدیک صدم ثانیه بعد از بیگ بنگ دمای جهان هستی

 به 100میلیارد درجه رسید و جهان هستی برای سه دقیقه بعدهنگامی که سرد شد و دمای

 پان حدود یک میلیارد درجه رسید با تشکیل هسته های هلیوم،هیدروژن و دیگر عناصر سبک

 آغازیدند.

نظریه انفجار بزرگ در حال حاضر تنها توضیح ارائه شده درباره منشاء جهان می باشد.

اما از تشعشعات باقی مانده از این انفجار می توان به امواج ضعیف ماکروویو که در آسمان هم

 وجود دارد و ما از زمین آن را ردیابی می کنیم اشاره کرد.

به این امواج تشعشع ماکروویو زمینه کیهانی هم گفته می شود.

در اواخر دهه 1920 ادوین هابل با بررسی نور دریافتی از ستارگان و کهکشان های دور متوجه

 شد که طول موج های این نور بلندتر از انتظار آن ها بود.و این کشف باعث شد که او متوجه

 شود که همه ی کهکشان ها نه تنها از کهکشان ما دور می شوند بلکه از کهکشان های

دیگر هم با سرعت بسیار زیادی فاصله می گیرند.

ستاره شناسان در مورد پایان جهان سه نظریه داده اند:

 1 -جهان برای همیشه گسترش خواهد یافت

 2 -هنگامی که جهان به اندازه معین رسید انبساط آن متوقف شد و در همان حال ثابت

 می ماند.

 3 -جهان سرانجام از انبساط می ایستد و انقباض (فروپاشی درونی)جهان شروع می شود.

بعضی ها این پدیده را فروپاشی بزرگ نامیده اند.

درکل جهان هستی ما دارای 100میلیارد کهکشان است.در این جهان هر کهکشان

حدوداًدارای 200میلیارد ستاره می باشد.

حالا ببینید که کره ی زمین ما در برابر کل جهان چقدر حقیر است.

هرسال نوری حدوداًبرابر است با 5/9تریلیون کیلومتر است.که دورترین کهکشان های جهان با

 سرعت هزاران کیلومتر در ثانیه در حال دورشدن از کهکشان راه شیری ما هستند.هرچه از

زمان می گذردجهان در حال گسترش و در جهان کنونی خوشه های کهکشانی در هم

 فرو رفته بودند.ولی حال جهان ما گسترش یافته ولی درآن زمان جهان باعظمت ما خیلی

کوچکتر بوده.

آغاز جهان احتمالاًبا انفجار یک ستاره هم می تواند بوده باشد.کشف کردن پیدایش جهان

هستی یکی از ابتکار های مهم فکری بزرگ در سده بیستم بود.که همه را در ناباوری و

تعجب فرو برد.وگفته های آغاز جهان را دگرگون کرد.همه در ناباوری بودند که چگونه و چطور

 این جهان با عظمت فقط با یک انفجار به وجود آمده و حال به این گونه در آمده.

تاریخ جهان واحد نیست زیرا جهان همیشه در انتظار رویداد های مختلف است و درحال تغییر

 تحول است جهان ما روزی به وجودآمد و شروع شد و روزی از بین خواهد رفت و تمام

 می شود.

بعضی از دانشمندان معتقد هستند که جهان ما در حدود 15 میلیارد سال از عمرش

 می گذردو تا حدود 5/4 میلیارد سال دیگر بیشتر به عمرش باقی نمانده است.یا حتی

 انفجار گاز های میان ستارهیا هر چیز دیگر که باعث به وجود آمدن کل جهان در حدود

15میلیارد سال پیش بوده و ممکن است تا 5/4میلیارد سال دیگر اتمام یابد.

مهبانگ،انفجار بزرگ تا به حال تصمیم طعی درباره ی به وجود آمدنش گرفته نشده است و

نمی توان به راحتی از کنارش عبور کرد.این انفجار چگونه ؟ و به چه شکل رخ داده؟ عامل رخ

دادن آن چه بوده است؟ و چطور توانسته این جهان با عظمت را به وجود آورد.

شاید سرانجام جهان این گونه باشد که روزی در آینده ای بسیار دور و یا شاید بسیار نزدیک جهان از

گسترش بایستد و توقف کند در آن صورت همه چیز جهان در حفره سیاه و عظیمی فرو می رود و به

سمت آن کشیده می شود و این پدیده هم شاید مهبانگی برای آغاز جهانی دیگر مانند جهان هستی

خودمان باشد. هنگامی که یک ابرنواختر منفجر می شود نیرویی که از آن باقی می ماند نیروی

کششی و گرانشی است. که در مرکز این ابرنواختر تشکیل می شود .آن وقت به حفره ای سیاه و یا

 سیاه چاله تبدیل می شود.که همه چیز در آن فرو می رود و هیچ چیز نمی تواند از آن خارج گردد.

شاید در حال حاضر هر کهکشان از جهان هستی دارای یک یا چندین سیاه چاله باشند که سرانجام

جهان را در دست خواهند گرف .شاید هم جهان ما به این صورت پایان نخواهد یافت. ممکن است که

این نیرو وسرعتی که کهکشان ها از آن برخوردار هستند و به سرعت از هم دورمی شوند.روزی

متوقف شود و باعث شود کهکشان ها آنقدر به هم نزدیک شوند که تصادم بزرگی رخ دهد و دوباره

باعث تولد جهان دیگری شود. شاید قبل از مهبانگی که جهان ما را به وجود آورده است.تصادمی بزرگ

 یا حتی تصادم هایی بزرگ صورت گرفته باشد و هنوز نمی دانیم که چنین رویدادی رخ داده است

یاخیر؟ما هنوز می کوشیم مهبانگی را بشناسیم که جهان فعلی ما را به وجود آورده است و در حال

حاضر این خود شناخت خود معمای بزرگی است.

هرگونه چاپ و کپی مطلب بدون نام و نشانی وبلاگ

درصورت مشاهدهپیگرد قانونی و برخورد دارد.

دومین روز نجوم

دومین روز نجوم

دومین روز جهانی در سال 1386 با موفقیت در همکاری صمیمانه با فرهنگسرای دانشجو به اجرا در آمد. شنبه 15 سپتامبر برابر  با 24 شهریور 1386 زمانی بود که آماتورها و مردم ایران همگام با جامعه جهانی به ترویج نجوم پرداختند. نحوه تعیین روز دوم نجوم هم طبق روال قبلی، شنبه ایست که به تربیع اول ماه نزدیک باشد. این تنها برنامه  پایتخت موجب درخشش نام ایران در سایت اتحادیه نجوم بود. این برنامه با تلاش اعضای فعال انجمن نجوم  آماتوری ایران امکان پذیر گردید. تصاویر به اندازه کافی گویا هستند. پوستر ویژه دومین روز جهانی نجوم بنر ویژه دومین روز جهانی نجوم در روز جهانی نجوم دانش کهن ستاره شناسی را به میان مردم آوردیم آسمانیان آسمان زیباست نگاهی به ژرفای آسمان اطلاع رسانی و صبت در مورد برنامه بخش پاسخ به سوالات نجومی توسط کارشناسان انجمن اسلاید شو اسلاید شو ارائه برنامه های روز جهانی نجوم مصاحبه برنامه پنگان - شبکه چهارم سیما مصاحبه با افراد فعال در مراسم روز جهانی نجوم ارائه سخنرانی در مورد برنامه کارگاه ساخت ساعت آفتابی کارگاه ساخت ساعت آفتابی کارگاه ساخت ساعت آفتابی شکیبا، عضو انجمن در حال ساختن ساعت آفتابی حضور علاقه مندان در برنامه رصد آسمان حضور علاقه مندان در برنامه جذابیتهای آسمان تقدیم جایزه مسابقه ویژه دومین روز جهانی نجوم بدون شرح ترسیم آسمان نگاه کودکان شوق دیدن پایان برنامه

دو روز نجوم

دو روز نجوم در سال!

مراسم روز جهانی نجوم تابستانه، روز جمعه برگزار می‌شود 

پس از برگزاری موفق هفت سال مراسم روز جهانی نجوم در ایران، در یکی از روزهای فروردین یا اردیبهشت، در جمعه 23 شهریور 1386 نخستین برنامه روز نجوم تابستانه به صورت آزمایشی در برخی مراکز نجوم کشور و همگام با انجمن‌ها و مراکز نجوم در جهان برگزار می‌شود.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روز نجوم، زمانی برای ترویج اخترشناسی و آشنا کردن عموم با زیبایی‌های آسمن شب و کاوش کیهان است.

در این روز اخترشناسان آماتور، پژوهشگران و ترویج‌دهندگان علم دست به دست می‌دهند تا سبب علاقه و آشنایی عموم بیشتری نسبت به این علم شوند.

به کوشش شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران طی چند سال اخیر این برنامه به سراسر ایران گسترده شده و با همکاری گروه‌های نجوم در شهرهای مختلف برگزار می‌شود.

اتحادیه نجوم که ارگان بین‌المللی، بانی و هماهنگ‌کننده این فعالیت است، در سال 2006 لوح تقدیر بهترین برگزارکننده جهانی روز نجوم را به انجمن نجوم ایران به نمایندگی از جامعه نجوم ایران اهدا کرد.

این اتحادیه در سال جدید میلادی پیشنهاد کرده است که روز دومی در تابستان نیز برای برگزاری روز نجوم اختیار شود تا کشورهایی که امکان برگزاری و شرایط اقلیمی مناسب را در بهار ندارند بتوانند در این برنامه مشارکت کنند.

با توجه به برگزاری گسترده‌ روز نجوم در جمعه 31 فروردین 86 در بیش از 100 نقطه‌ ایران که جنبشی ملی و به یاد ماندنی برای ترویج اخترشناسی در میان ایرانیان بود، برگزاری روز نجوم تابستانه، امسال از سوی انجمن نجوم ایران به صورت آزمایشی و محلی به گروه‌ها و مراکز مختلف نجوم در کشور پیشنهد شده است.

به‌خصوص با توجه به معذوریت برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان در ایام مبارک ماه رمضان مانند روز جهانی نجوم در بهار، این مراسم در کشورهای اسلامی مانند ایران، که تعطیلی پایان هفته را جمعه می‌گیرند، یک روز پیش از روز اعلام شده اتحادیه نجوم برای کشورهایی با تعطیلی پایان هفته شنبه برگزار می‌شود.

این روز، زمانی برای خانواده‌ها و همه اقشار جامعه است تا بتوانند در فراغت روزی تعطیل در برنامه‌ها شرکت کنند. به همین سبب از سوی انجمن نجوم ایران برگزاری آزمایشی و غیرسراسری روز نجوم تابستانه در سال 1386، جمعه 23 شهریور پیشنهاد شده است.

در شامگاه این نخستین جمعه ماه مبارک رمضان هلال زیبای شب سوم ماه در افق غربی درخشش و زیبایی خاصی را به آسمان شامگاهی و به سفره افطار آسمانی روزه‌داران اهل علم و نجوم می‌دهد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره‌ برنامه‌های روز نجوم تابستانه و سایر فعالیت‌های شاخه آماتوری انجمن نجوم ایران می‌توانید به وبگاه شاخه به نشانی www.asiac.ir مراجعه کنید.

به گزارش ایسنا، انجمن نجوم آماتوری ایران نیز که مراسم و برنامه‌های روز جهانی نجوم را همزمان با کشورهای خارجی در روزهای تعطیل آخر هفته آنها، برگزار می‌کند، اعلام کرده است، در این راستا، روز شنبه 15 سپتامبر برابر با 24 شهریور ماه جاری، برنامه ویژه‌ای را پس از افطار در ماه مبارک رمضان از ساعت 19:30 شامل کارگاه ساخت ساعت آفتابی برای نوجوانان و جوانان،کارگاه نقاشی کودکان، رصد ماه و سیارات با تلسکوپ، پخش اسلایدهای نجومی، سخنرانی وپرسش و پاسخ در فضای باز، برگزاری مسابقات نجومی در آن شامگاه با اعطای جوایز، توزیع بروشورها ویژه جهت آشنایی عمومی نجوم، عرضه کتب، پوستر، تجهیزات ونرم افزارهای نجومی و ... را با همکاری فرهنگسرای دانشجو در محل پارک شفق واقع در خیابان 21 یوسف آباد به اجرا در می آورد.

حضور در این مراسم برای عموم علاقمندان آزاد و رایگان است.

انجمن همچنین به تمام منجمان آماتور در تهران و سایر نقاط کشور پیشنهاد کرده تا صورت تمایل خود را برای اجرای برنامه های مستقل در دیگر نقاط با استفاده از امکانات موجود منطقه‌یی مهیا کنند.

ساخت تلسکوپ فضایی هرشل

اتمام ساخت تلسکوپ فضایی «هرشل» تا چند ماه آینده

مراحل ساخت تلسکوپ فضایی «هرشل» تا چند ماه آینده تمام خواهد شد.

به گزارش سرویس فن‌آوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، تلسکوپ فضایی هرشل، آینه‌ای به قطر ‌٥/٣ متر دارد و در زمان پرتاب خود در سال ‌٢٠٠٨ بزرگ‌ترین تلسکوپ فضایی خواهد بود.

مراحل تولید رصدخانه فضایی «هرشل»(Herschel) تا اواخر سال ‌٢٠٠٧ به پایان خواهد رسید.

این تلسکوپ می‌تواند در ناحیه فروسرخ به بررسی نحوه تشکیل و تکامل ستاره‌ها و کهکشان‌ها بپردازد.

رصدخانه فضایی هرشل مجهز به بزرگترین تلسکوپ فضایی حال حاضر است، آینه‌ای ‌٥/٣ متری که امکان رصد در ناحیه فروسرخ دور و طول موج‌های زیر میلیمتری را فراهم می‌کند.

اخترشناسان در نظر دارند با بررسی این امواج بتوانند جهان سرد را بررسی کنند. آنها با استفاده از این تلسکوپ خواهند توانست در اعماق آسمان به جست‌وجو و بررسی نواحی تشکیل ستاره‌ها و مرکز کهکشان‌ها و منظومه‌های سیاره‌یی بپردازند.

برای دستیابی به بهترین کیفیت تصویر لازم است دریافت کننده‌های این تلسکوپ در دماهای بسیار کم کار کنند. برای دستیابی به این هدف، هرشل طوری طراحی شده ‌است تا بتواند دستگاه‌های دریافت کننده امواج را در دماهای بسیار پایین (نزدیک به صفر مطلق) نگه دارد.

به نوشته نجوم، با به پایان رسیدن مراحل ساخت تمامی قطعات تا اواخر سال ‌٢٠٠٧ آزمایشاتی روی قسمت‌های مختلف آن انجام خواهد شد تا سرانجام تلسکوپ در اواسط سال ‌٢٠٠٨ به وسیله‌ یک موشک آریان ‌٥ به فضا پرتاب شود.

جیمز وب

تلسکوپ جیمز وب در مرحله آزمایشهای مرکز کنترل آینه ها

دانشمندان با موفقیت «مغز» کنترل آینه های تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST: James Webb Space Telescope) را آزمایش کردند. این تلسکوپ قرار است رقیب تلسکوپ فضایی هابل باشد.

نرم افزار حسگر و کنترل (WFSC: Wave Front Sensing and Control) امکان تنظیم 18 آینه شش ضلعی تلسکوپ جیمز وب را فراهم می کند.

بیل هایدن (Bill Hayden) مهندس سیستم در مرکز پروازهای فضایی گدارد ناسا در گرین بلت (Greenbelt) می گوید: «بسیار مهم است که 18 آینه در جای خود به گونه ای تنظیم شوند که بتوانند مانند یک سطح­ هموار و صاف عمل کنند. این کار به دانشمندان امکان می دهد تا بر روی چیزهای بسیار تاری که اکنون قابل مشاهده نیستند تمرکز نمایند.»

زمان پرتاب تلسکوپ جیمز وب سال 2013 تعیین شده است.

رقیب هابل

تلسکوپ فضایی جیمز وب با داشتن آینه ای ترکیبی به مساحت 269 فوت مربع (25 متر مربع) توانایی گردآوری نور به اندازه حدود 6 برابر تلسکوپ هابل را دارد که آینه غول پیکر آن 46 فوت مربع (4.3 متر مربع) مساحت دارد. دانشمندان انتظار دارند این حساسیت بالا به آنها امکان دهد تا اولین ستاره ها و کهکشانهای کیهان و نیز سیستمهای سیاره ای جوان را ببینند.

تلسکوپ به صورت جمع شده پرتاب می شود. پس از آن آینه های سبک بریلیومی خود را در مداری به فاصله یک میلیون مایل (1.6 میلیون کیلومتر) باز می کند. با این حال به دلیل تنظیم نبودن تلسکوپ، تصاویری مبهم مانند تصاویری که هابل هنگام استقرار در فضا تهیه نمود، تولید خواهد کرد.

دیوید تیلور (David L. Taylor) رئیس و مجری ارشد شرکت بال (Ball Aerospace & Technologies) عنوان کرد: «نرم افزار WFSC که از این مشکل جلوگیری می کند بر پایه همان برنامه ای است که برای رفع اشکال تلسکوپ هابل از آن استفاده شده است.»

جان ماتر (John Mather) دانشمند ارشد پروژه تلسکوپ جیمز وب می گوید: «این دستاورد بر مبنای الگوریتمهای نرم افزاری است که برای رفع اشکال تلسکوپ فضایی هابل و تنظیم تلسکوپ کک (Keck) استفاده شده است.»

 

مینی وب

دانشمندان برای آزمایش تلسکوپ جیمز وب مدلی به اندازه یک ششم اندازه اصلی در آزمایشگاه ساخته اند. در آینده تلسکوپ 6.2 تنی (3700 پوندی) یک تصویر اولیه از فضا تهیه می کند، نرم افزار را برای تنظیم 18 منبع نوری (آینه ها) اجرا نموده و سپس آنها را با استفاده از موتورهای کوچک تنظیم می نماید.

هایدن در فصلنامه منتشر شده توسط دانشمندان تلسکوپ وب عنوان نموده است که آزمایشها کاملاً تام و کامل نیستند، اما باید بدون هیچ گیر و گرفتاری پیش رفت.

هایدن می گوید:«آزمایشها در نیمه اکتبر (نیمه مهر ماه) شروع و در اوایل دسامبر (آذر ماه) پایان خواهند یافت. نتایج اخیر بیانگر آن است که آزمایشهای نهایی بسیار موفق خواهند بود.»

دانشمندان تلسکوپ وب، کار تنظیم آینه ها را در 26 آگوست (4 شهریور) در انجمن مهندسان ابزارهای اپتیکی عکاسی (Society for Photo-Optical Instrumentation Engineers) در سن دیگو کالیفرنیا معرفی و ارائه نمودند.