فرود فونیکس درمریخ

«فونیکس» فردا به سلامت درسیاره سرخ فرودخواهد آمد؟
لحظات بیم و امید خطرناکترین ماموریت مریخ درگفت‌وگوی ایسنا با معاون ایرانی ‌مرکزJPL ناسا‌

در شرایطی که تاکنون نیمی از تلاش‌ها برای اعزام کاوشگرها به سیاره سرخ با شکست مواجه شده است، دانشمندان مرکز JPL آژانس فضایی آمریکا لحظات پر بیم و امیدی را در آستانه فرود تاریخی مریخ‌نشین «فونیکس» در قطب شمال مریخ تجربه می‌کنند.

عبور مریخ از جلوی خوشه کندوی عسل

اول تشکر می کنم از دوستانی که درهمه لحظات با ما هستند

و بانظرات خودشون به ما نیرو می دهند که باوجود برنامه ی سرسخت امتحانات به آپ این وبلاگ هم برسیم

من هرکاری می کنم فقط برای پیشرفت علم نجوم و فضانوردی در کشورمون ایران هست

--------------------------------------------------------------------

امسال واقعا در ایام امتحانات آسمان ما رو نمی خواست

واین بار

مریخ از جلوی خوشه ی کندوی عسل می گذرد

نگارش یافته توسط خسرو جعفری زاده   

ققنوس تا هفته ی آینده بر مریخ می نشیند

ققنوس تا هفته ی آینده برسطح مریخ فرود می آید

سخنان عباس کنگی را در ادامه مطلب دنبال کنید

پژوهشگران روسی درحال آزمایش برروی تنفس درمریخ

پژوهشگران روسی در حال آزمایش تاثیر تنفس هوای مریخ بر روی انسان ها هستند  

 
 با ترجمه  persian و engilish

در ادامه مطلب ادامه ی خبر را بخوانید

اختفای ماه و مریخ

اختفای ماه و مریخ

نوشته شده توسط خسرو جعفری زاده   

همکاری مدارگردهای مریخ و فاش اسرار پنهان مریخ

Mars Radar Instruments Work Together To Discover Hidden Martian Secrets

 مدارگرد های مریخ در طی یک همکاری با استفاده از رادار های

اسرار پنهان مریخ را فاش خواهند کرد .  

ادامه خبر در ادامه مطلب

تصویر سه بعدی از فوبوس و ادامه ی خبر آن

یکی از کاوشگران مدار مریخ ۲ عکس از بزرگترین

 قمر این سیاره به صورت ۳ بعدی تهیه کرد.

ESA و کاوشگری که به سیاره سرخ می رود

New ESA Rover Will Look For Life On Mars

NASA’s Mars Exploration Rovers (MER) have been an outstanding success in their longevity and helping us to understand the role of water in Mars’ past. But Spirit and Opportunity don’t have the instruments on board to answer the question foremost in many people’s minds: Is there, or was there ever life on Mars? A new spacecraft being readied by the European Space Agency (ESA) will have that ability. The rover for the ExoMars 2013 mission will have an on-board subsurface radar, a drill, and life-detection equipment as part of the scientific payload.
                                          
To help prepare for the mission, scientists at Aberystwyth University in Wales have simulated the surface of Mars in their lab to test the “roving” capabilities of the vehicle. Also being tested are the robotic arm for collecting samples and a panoramic camera.

The ExoMars mission will also have an orbiter that will scan for the best landing site for the rover. The rover is slated to travel to ten different locations in 6 months. The rover will use a radar system that can scan the surface and subsurface, a drill that can dig down 1-2 meters below the surface and gather a sample that will be brought to the onboard instruments that will look for life, past or present, in the Mars landscape.

A robotic arm that is part of this system is similar to arm that was part of the ill-fated Beagle 2 lander, that crashed on Mars surface in 2003. But the new arm has been improved, and it is hoped the arm will work with on-board cameras and to be able to acquire rock samples autonomously.

ترجمه

سازمان فضایی اروپا در سال 2013 یک کاوشگر به سوی سیاره سرخ پرتاب می کند که

می تواند وجود حیات را بررسی کند  

کاوشگران NASA در مریخ(روح و فرصت) ، موفق شده اند با گذر از شرایط سخت ،  مدت زمانی طولانی در مریخ به فعالیت بپردازند و اطلاعات بسیار ارزشمندی را به زمین مخابره کنند از جمله تقش آب در گذشته مریخ و ... .

اما روح و فرصت فاقد ابزار کافی برای پاسخ به مهمترین معمای این سیاره هستند : وجود حیات در مریخ .

آیا در مریخ موجود زنده ای وجود دارد ؟آیا در گذشته در مریخ حیات وجود داشته و هم اکنون نابود شده ؟ یا اصلا این سیاره هرگز میزبان حیات نبوده است ؟

کاوشگر جدیدی که به تازگی در سازمان فضایی اروپا (اسا) ساخته و آماده پرتاب می شود می تواند به این سوالات پاسخ دهد .

این کاوشگر اروپایی در در ماموریت ExoMars 2013  به فضا پرتاب خواهد شد مجهز به ابزارآلاتی نظیر رادار زیر سطحی ، مته و دستگاه آشکارساز حیات!! ، بازوی روباتیک ، دوربین تصویر برداری و ... است که می تواند به کمک آنها ، معمای حیات در مریخ را حل کند.

برای آماده سازی این کاوشگر ، دانشمندان در آزمایشگاه دانشگاه Aberystwyth سطح مریخ را شبیه سازی کرده اند تا قدرت حرکتی این کاوشگر و توانایی های بازوی روباتیک آن را در عکس برداری های معمولی و پاناروما ، آزمایش کنند .  

این ربات قادر است در طول مدت 6 ماه ، 10 مکان مختلف را بررسی کند . سیستم راداری کاوشگر می تواند هم سطح و هم زیر سطح مریخ را بررسی کند . مته ای که به کاوشگر متصل شد قابلیت حفر گودالی به عمق 2 متر را در سطح مریخ داراست و کاوشگر به وسیله آن می تواند نمونه هایی محتلفی را جمع آوری و بر روی آن ها آزمایش کند ؛ آزمایشی برای جستوجو ی حیات در گذشته یا حال مریخ .

وزن این کاوشگر حدود 140-180 کیلوگرم براورد شده است(برابر با وزن کاوشگر های روح و فرصت).

ماموریت ExoMars  علاوه بر این کاوشگر قدرتمند ، شامل مدار گردی می شود که به جستوجوی بهترین نقطه برای فرود کاوشگر می پردازد .

هدف اصلی ماموریت ExoMars شناخت محیط بیولوژیکی سطح مریخ است .علاوه بر آن ، این کاوشگر بر روی ساختار شیمیایی سطح مریخ و توزیع آب بر روی این سیاره نیز تحقیق خواهد کرد و همچنین نقاط احتمالی خطرساز برای ماموریت های آینده انسانی بر روی مریخ را شناسایی می کند .

ExoMars  در سال 2013 از زمین پرتاب و در سال 2014 بر روی مریخ فرود می آید.

مریخ و نقشه ی سه بعدی

مریخ و نقشه ی سه بعدی

بخونید :

نقشه‌ی سه بعدی مریخ قابل دسترس شد

به کمک داده‌های فضاپیمای سریع السیر مریخ، تصاویر سه بعدی سطح این سیاره به دست آمده است. چنین تصاویری تا کنون وجود نداشته است و می‌توان با استفاده از آن ها تحقیقات جدیدی انجام داد.

مجموعه‌ داده‌های جدیدی که به تازگی بر روی اینترنت انتشار یافته است٬ به محققان اجازه‌ی دست یابی به اطلاعاتی از سیاره‌ی سرخ را در سه بعد خواهد داد.

تصویر توپوگرافی کوه آتشفشانی المپ در مریخ. رنگ‌ها نشان دهنده‌ی ارتفاع نقاط هستند.

«مدل‌های دیجیتالی عوارض سطحی»(DTMs)٬ ایستادن بر سطوح سیاره را برای دانشمندان ممکن می‌سازد. اگر چه تصاویر معمولی قادر به ارائه‌ی چشم اندازهای هوایی خارق العاده‌ای هستند٬ با این حال تنها بخشی از اطلاعات را انتقال می‌دهند و توپوگرافی٬ یا سنجش ارتفاعات و پستی بلندی‌های محیط را از دست می‌دهند و این جایی است که «سریع السیر مریخ» کار خود را آغاز می‌کند.

«HRSC»(دوربین با توان تفکیک بالای سریع السیر مریخ) به منظور تهیه‌ی چنین داده‌هایی طراحی شده است و پس از چند سال پردازش تخصصی داده‌ها٬ اکنون برای اولین بار، اطلاعات سه بعدی جامع و گسترده‌ای از قسمت بزرگی از سطح مریخ منتشر شده است. پروفسور «گرهارد نیوکوم»(Gerhard Neukum)٬ مدیر تحقیق HRSC٬ می‌گوید: "درک و شناخت توپوگرافی مریخ به منظور شناخت این سیاره ضروری است."

DTM می‌تواند در کم‌ترین زمان ممکن شیب دامنه‌ی تپه٬ ارتفاع صخره‌ها٬ ارتفاع و شیب جریان‌های گدازه و یا دشت‌های بیابانی را به محققان اطلاع دهد. نیوکوم گفت: "این داده‌ها برای درک چگونگی جاری شدن آب و یا گدازه در مریخ ضروری است."

DTM سریع السیر مریخ مجموعه‌ای از دقیق‌ترین داده‌های توپوگرافی است که تا به حال از مریخ منتشر شده است. این تصاویر سه بعدی از کنار هم قرار دادن عکس‌های مختلفی که این فضاپیما در گردش‌های متوالی خود از سطح سیاره تهیه کرده، به دست آمده است. کیفیت عکس‌ها معادل ۵۰ متر در هر پیکسل و دقت اندازه گیری ارتفاع ۱۰ متر است.

مدار فضاپیما کیفیت تصاویر آن را مشخص می‌کند٬ هنگامی که نزدیک‌ترین فاصله به سطح را دارد، مییتواند دقیق‌ترین تصاویر را تهیه کند. نیوکوم افزود: "همچنان که این ماموریت ادامه دارد٬ می‌توانیم به تدریج شکاف‌ها را پر کنیم و هر گاه که ممکن باشد داده‌های با کیفیت‌تری را جمع آوری کنیم."

منبع: اسا

مریخ و زیبایی های درونش

یک لینک جدید برای عاشقان مریخ

http://www.esa.int/SPECIALS/Mars_Express/SEMYD457ESD_0.html

مریخ و ابرسفید در آسمانش

 

ابر سفید در آسمان نارنجی، سایه‌ی سیاه بر سطح سرخ

ابرهای سیاره سرخ بر خلاف پیش‌بینی‌های قبلی می‌توانند روی آن سایه بیاندازند. این یافته‌ نشان می‌دهد که ابرهای مریخ می‌توانند تاثیر زیادی در اقلیم سیاره داشته باشند.

مریخ، سیاره‌ای خشک است؛ آن‌قدر خشک که فضانوردانی که در آینده نه‌چندان دور بر سطح سیاره سرخ قدم می‌نهند، هیچ شانسی برای دراز کشیدن روی خاک و تماشای ابرهای سفید رنگ در آسمان نارنجی این سیاره ندارند. اما نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد ابرهایی در ارتفاع‌های بالای جو مریخ وجود دارند که روی سطح سیاره سرخ سایه می‌اندازند. این نتایج را ابزار طیف‌نگار نقشه‌بردار معدن‌شناسی در نور مریی و فروسرخ، OMEGA، مستقر بر مریخ‌گرد مارس اکسپرس بدست آورده است.

این تصاویر، ابری از بلورهای یخ‌زده دی‌اکسید کربن را نشان می‌دهد که در ارتفاع بالای جو مریخ و بر فراز منطقه استوایی سیاره سرخ ثبت شده‌اند. سایه این ابرها را می‌توان روی سطح سیاره تشخیص داد که به‌دور حلقه یک گودال برخوردی گسترده شده است.

دانشمندان تا پیش‌از این می‌دانستند که در برخی نواحی سردتر مریخ، مانند دامنه‌های آتشفشان‌های مرتفع، ابرهایی از یخ آب تشکیل می‌شوند. آنان هم‌چنین به شواهدی پیرامون وجود ابرهایی رقیق از بلورهای دی‌اکسید کربن یخ‌زده در ارتفاع‌های بالاتر جو مریخ دست یافته بودند. البته انتظار هم می‌رفت که چنین ابرهایی وجود داشته باشند، چراکه بیشتر جو رقیق مریخ از دی‌اکسید کربن تشکیل شده و دمای سیاره سرخ اغلب به پایین‌تر از دمای انجماد این گاز می‌رسد. اما گروهی از دانشمندان فرانسوی موفق شده‌اند نه‌تنها وجود این ابرهای یخ خشک را اثبات کنند، که نشان دهند بعضی وقت‌ها این ابرها آن‌قدر بزرگ و چگال هستند که سایه‌های کاملا تاریکی را روی سطح غبارآلود این سیاره ایجاد می‌کنند.

فرانک مونت‌مسین، سیاره‌شناس گروه هواشناسی دانشگاه ورسای (UVSQ) و عضو این گروه تحقیقاتی فرانسوی می‌گوید: "این نخستین باری است که چنین ابرهایی از یخ خشک را از بالا تشخیص داده‌ایم. اهمیت این کشف در این است که ما توانسته‌ایم بزرگی و چگالی آنها را نیز اندازه‌گیری کنیم. تا پیش از این، فقط می‌توانستیم بر داده‌های غیرمستقیم تکیه کنیم، مانند داده‌های ارسالی طیف‌نگار جوی فرابنفش و فروسرخ مارس‌اکسپرس، SPICAM که نشان داد ابرهای موجود در ارتفاع‌های بالای جو مریخ ضخامت زیادی ندارند و از ذرات بسیار کوچکی تشکیل شده‌اند".

اما اطلاعات ارسالی OMEGA نشان می‌دهد ابرهای یخ خشک کاملا متفاوتند. این ابرها در ارتفاع بسیار بالایی از جو مریخ تشکیل می‌‌شوند و ۸۰ کیلومتر با سطح سیاره فاصله دارند؛ جالب‌تر این است که این ابرها می‌توانند تا صدها کیلومتر گسترده شوند و بسیار ضخیم‌تر از دیگر ابرهای دیده شده در مریخ باشند. این‌ها بیش از آن‌که شبیه به ابرهای نسبتا نازک یخ آب در زمین باشند، ابرهای بلند همرفتی را تداعی می‌کنند که در نتیجه ستون‌های بالارونده هوای گرم تشکیل می‌شوند.

ابرهای مریخی از دید مریخ‌نورد فرصت

این ابرهای یخ خشک از ذرات بسیار بزرگی تشکیل شده‌اند که قطر آنها بیش‌از یک میکرون است؛ یعنی یک‌هزارم میلی‌متر، و آن‌قدر فشرده‌اند که می‌توانند نور خورشید را به‌شدت کاهش دهند و افت درخشندگی محسوسی را پدید آورند. ابرهای ثبت‌شده در تصاویر OMEGA می‌توانند نور خورشید را تا چهل درصد کاهش دهند و بنابراین، سایه‌ای کاملا مشخص را روی مریخ پدید می‌آورند. محاسبات نشان می‌دهد چنین سایه‌ای، تاثیر مهمی در تغییرات محلی دمای مریخ دارد و می‌تواند تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد اختلاف دما بین سایه و نواحی اطراف ایجاد کند. این اختلاف دما می‌تواند گردش هوا و وزش باد را تحت تاثیر قرار دهد.

در حالت عادی، ذراتی در این ابعاد در جو فوقانی مریخ تشکیل نمی‌شوند یا اگر تشکیل شوند، خیلی دوام نمی‌آورند و سریع به سطح مریخ باز می‌گردند. اما این ابرها اغلب در نواحی استوایی مریخ دیده شده‌اند و دانشمندان حدس می‌زنند شکل دور از انتظار این ابرها و ابعاد درشت ذرات یخ، در نتیجه تغییرات شدید دمای مریخ در نزدیکی نواحی استوایی به‌وجود آمده باشد.

دمای نسبتا بالای مریخ در روز و دمای سرد آن در شب ، هر روز امواج بزرگی را در جو پدید می‌آورد. بنابراین شرایط همرفت‌های بزرگ‌مقیاس در این سیاره فراهم است، بخصوص زمانی که آفتاب طلوع می‌کند و خورشید، سطح سرد مریخ را گرم می‌کند. حباب‌های هوای گرم، آرام آرام صعود می‌کنند و وقتی به ارتفاع‌های بالاتر می‌رسند، به‌قدری سرد می‌شوند که ذرات دی‌اکسید کربن دچار چگالش می‌شوند. در این فرآیند، گرمای نهان انجماد آزاد می‌شود که سبب می‌شود ذرات گاز و یخ به ارتفاع‌های بالاتری صعود کنند.

اما توضیح بسیاری از مشکلات را حل می‌کند؛ اما در این فرآیند یک جای خالی وجود دارد، این‌که بلورهای یخ خشک حول چه ذراتی تشکیل می‌شوند. در زمین، قطرات ابر حول ذرات ریز معلق در هوا مانند ذرات غبار یا نمک تشکیل می‌شوند. اما در مریخ چه ذراتی این نقش را بر عهده دارند؟ دانشمندان هنوز پاسخ این پرسش را نمی‌دانند. شاید ذرات غبار مریخ به‌نحوی به ارتفاع‌های بالاتر می‌رسند. یک گزینه احتمالی دیگر، می‌تواند ذرات برجامانده از ورود ریزشهابواره‌ها به جو فوقانی سیاره سرخ باشد. شاید هم این این هسته‌های چگالش، بلورهای ریز یخ آب باشند که در جریان همرفت هوای گرم به ارتفاعات بالا صعود کرده باشند.

مدل‌های تکامل سیاره مریخ، پیش‌بینی می‌کنند که در گذشته دور، این سیاره بسیار گرم‌تر بوده است که عامل این گرمایش، اثر گلخانه‌ای ابرهای دی‌اکسید کربن بوده است. سیاره‌شناسان امیدوارند با بررسی ابرهای جدید، بتوانند بسیاری از اسرار گذشته مریخ را آشکار کنند.

مریخ و یک ضربه ی دیگر mars

                                            MARS NEWS                     

Astronomers funded by NASA are monitoring the trajectory of an asteroid named 2007 WD5 that is expected to cross the orbital path of Mars early next year. Calculations by NASA's Near-Earth Object Office at the Jet Propulsion Laboratory indicate that the 164-ft wide asteroid may pass within 30,000 miles of Mars at about 6 a.m. EST on Jan. 30, 2008.

"Right now asteroid 2007 WD5 is about half-way between the Earth and Mars and closing the distance [to Mars] at a speed of about 27,900 miles per hour," said Don Yeomans, manager of the Near Earth Object Office at JPL.

Above: This artist rendering uses an arrow to show the predicted path of the asteroid on Jan. 30, 2008. The orange swath indicates the area it is expected to pass through. Mars may or may not be in the asteroid's path. Image credit: NASA/JPL. [animation]

There is a 1-in-75 chance of 2007 WD5 hitting Mars; researchers can't be more confident than that because of uncertainties in the asteroid's orbit. If this unlikely event were to occur, however, the strike would happen somewhere within a broad swath across the planet north of where the Opportunity rover is.

"We estimate such impacts occur on Mars every thousand years or so," said Steve Chesley, a scientist at JPL. "If 2007 WD5 were to thump Mars on Jan. 30, we calculate it would hit at about 30,000 miles per hour and might create a crater more than half-a-mile wide." The Mars Rover Opportunity is currently exploring a crater approximately this size.

Sign up for EXPRESS SCIENCE NEWS delivery

Such a collision could release about three megatons of energy. Scientists believe an event of comparable magnitude occurred here on Earth in 1908 in Tunguska, Siberia, but no crater was created. The object was disintegrated by Earth's atmosphere before it hit the ground, although the air blast devastated a large area of unpopulated forest. The Martian atmosphere is much thinner than Earth's so a similar sized impactor would be more likely to reach the ground.

Asteroid 2007 WD5 was first discovered on Nov. 20, 2007, by the NASA-funded Catalina Sky Survey and put on a "watch list" because its orbit passes near the Earth. Further observations from both the NASA-funded Spacewatch at Kitt Peak, Ariz., and the Magdalena Ridge Observatory in New Mexico gave scientists enough data to determine that the asteroid was not a danger to Earth, but could potentially impact Mars.

Because the asteroid has been tracked for little more than a month, there is still some uncertainly about the path it will take. "Over the next five weeks, we hope to gather more information from observatories so we can further refine the asteroid's trajectory," says Yeomans. More data could eliminate or confirm the possibility of an impact.

ترجمه

مریخ دچار ضربه می شود

«۲۰۰۷ WD۵» نام سیارکی جدید است که در محدوده‌ی داخلی منظومه‌ی شمسی پیدا شده است. این سیارک در طرح جستجوی ناسا برای سیارک‌هایی کشف شده که احتمال برخورد به زمین داشته باشند. ولی خطری از جانب این سیارک برای ساکنین زمین وجود ندارد. در عوض طبق محاسبات احتمال برخورد

این سیارک با مریخ ۱ به ۷۵ است.

 

 

مریخ احتمالا قلمرو بعدی انسان خواهد بود و هم اکنون مطالعات بسیاری برای شناخت آن انجام می‌شوند. از جمله‌ی ساخته‌های بشر که در حال بررسی مریخ هستند می‌توان به مریخ نوردهای دوقلو و معروف ناسا، «روح» و «فرصت» و مدارگردهای بسیاری نظیر مدارگرد اکتشافی مریخ، سریع السیر مریخ و دیگر مدارگردها اشاره کرد. در واقع اکنون مریخ در کانون توجه مطالعات منظومه‌ای قرار دارد.

با این حساب اگر سیارک تازه کشف شده به سمت مریخ رفته و به مریخ برخورد کند، می‌توانیم از تمام ابزارهای خود برای رصد این پدیده‌ی شگفت استفاده کنیم. پس از برخورد شومیکر لوی-۷ به مشتری تاکنون چنین پدیده‌ای را مشاهده نکرده‌ایم و البته این برخورد کاملا بی‌سابقه است چرا که این‌بار یک سیاره‌ی گازی مورد حمله قرار نمی‌گیرد بلکه یک سیاره‌ی سنگی میزبان سیارک می‌شود و می‌توانیم روند برخورد سیارک‌ها با سیارات سنگی یا اقمار را به طور زنده بررسی کنیم. این فرصتی است که تا بحال نداشته‌ایم.

۲۰۰۷ WD۵ هم اکنون بین زمین و مریخ قرار دارد و با تقریبا با سرعت ۳۰ هزار کیلو متر در ساعت به سمت مریخ پیش می‌رود. با این حساب اگر برخوردی پیش آید نیروی زیادی در حد نیروی برخورد عظیم «تونگوسکا» آزاد خواهد شد و یک دهانه‌ی جدید روی مریخ شکل می‌گیرد. ولی خوشبختانه هیچ یک از کاوشگران مریخ در معرض خطر نیستند. از جمله مریخ نوردهای دوقلو ناسا به اندازه‌ی کافی از مکانی که احتمال برخورد وجود دارد دور هستند.

مدتی است که بحث سیارکی دیگر با نام «آپوفیس» کاملا رسانه‌ای شده است و در روزنامه‌ها و مجلات و وبلاگ ها کم درباره‌ی آپوفیس مطلب نمی‌بینیم.

آپوفیس نام سیارکی است که در حال حرکت به سمت زمین است و در سال ۱۹۹۴ کشف شد. از آنجا که این جسم به سمت زمین حرکت می‌کند احتمال برخورد آن با زمین هم وجود دارد. محاسبات اولیه مداری آپوفیس نشان دادند که احتمال برخورد آپوفیس به زمین ۱ به ۴۵۰۰۰ است ولی محاسبات جدیدتر در چند سال گذشته این احتمال را بسیار بیشتر پیش بینی می کنند؛ ۱ به ۳۷.

طبق پیش بینی ها ۱۰ بهمن امسال برخورد سیارک تازه کشف شده با مریخ اتفاق می‌افتد باید صبر کرد و دید که آیا برخوردی اتفاق می‌افتد یا خیر. اگر برخورد بین ۲۰۰۷ WD۵ و مریخ اتفاق بیافتد باید بیشتر به آپوفیس توجه کنیم و خطر آن را جدی‌تر تلقی کنیم.